Afschuwelijk
Het was niet een klein beetje vreselijk, het was heeeeel vreselijk in het ziekenhuis. We moesten ons half 11 melden en na de nodige administratieve handelingen mochten we voor het rectumzuigbiopt. Sterre moest op een tafel gaan liggen en dan gingen ze met een soort tangetje zo dik als een pink ongeveer steeds naar binnen om een hapje te nemen. Probleem was echter dat dit helemaal niet lukte. Er kwam alleen maar poep. Dus werd er een klysma gedaan. Dit leverder weinig resultaat op. Uiteindelijk lukten er 2 kleine hapjes, waarvan er eentje eigenlijk iets te klein was volgens de man van het lab. Er moesten 4 hapjes. Daarna dus weer proberen, en toen ging het mis. Er ontstond een bloeding. Heel die slang, waarmee ze dat biopt doen, liep vol bloed. Sterre gilde al die tijd al alles bij elkaar en Maik en ik stonden er ook bijna bij te janken. Ik heb meteen gezegd dat ik het wel genoeg vond en gelukkig was de arts het met me eens. We moesten toen ieder kwartier Sterre’s luier controleren en na ongeveer een half uur zagen we tot onze schrik dat haar hele broek en rompertje onder het bloed zaten. Wat bleek? Ze had gepoept en er was een hele sloot bloed meegekomen. Wij terug naar de dagbehandeling waar de arts kwam kijken. Ze zei dat we het goed in de gaten moesten houden. Als het erger werd of Sterre zou suf worden zou ze moeten worden opgenomen. Gelukkig werd het niet erger en mochten we naar huis, maar we moeten het vandaag en morgen heel goed in de gaten houden. Als ze moet poepen, kan het zijn dat de wond weer open gaat en ze weer zo’n bloeding krijgt. Dan moeten we aan de bel trekken. De longarts heeft Sterre ook gezien en ondanks dat Sterre momenteel hoest vanwege een verkoudheid hoorde ze helemaal niks geks. Goed teken dus. De zweettest gaat in het Sophia anders dan in het JKZ. Niet met een horloge, maar met een soort theezakje. Hierdoor is er een veel groter opppervlak van de huid dat kan zweten en mislukt zo’n test dus minder snel. Hadden we dat maar eerder geweten… Waarschijnlijk is die dit keer wel gelukt. En nu moeten we afwachten. Wat de uitslag is van de zweettest. En of de hapjes uit haar endeldarm toch informatie geven. Zoniet, dan hebben Maik en ik al besloten dat het onderzoek niet meer opnieuw gaat gebeuren. Sterre is een gezonde meid, ze ontwikkelt zich meer dan goed alleen ze groeit niet zo goed. Maar we gaan dat kind niet met allerlei jeugdtrauma’s opzadelen omdat de artsen ons geen 100% zekerheid kunnen geven. Dan maar geen zekerheid. Het is genoeg geweest. Wij trekken als papa en mama hier een grens.
No Comments