And the winner is….
Sodeju, wij hebben een flink wat geduld moeten hebben gisteravond zeg! We gingen eten bij Pieter en Ester. Om 6 uur, dus campingbedje mee en gekookte courgette. Eenmaal daar hebben we Sterre eerst eten gegeven en omgekleed. We dachten haar daarna in bed te kunnen leggen, zodat wij foto’s konden kijken en konden eten. Sterre had het echter anders bedacht. Hoe precies, daar kwamen we niet achter, maar het was in elk geval niet zo dat ze ging slapen. Ze krijste het hele huis bij elkaar, huilde zichzelf overstuur. In eerste instantie leek ze het kamertje een beetje eng te vinden, ze keer angstig rond en huilde zelfs als je haar vast had. Dus besloten we het campingbedje maar in de achterkamer te zetten bij Pieter en Ester. Helaas ging ze daar gewoon door. Maar als je haar even uit haar bedje haalde, was ze stil en begon ze zelfs te lachen en te spelen. Nou daar was ik het dus echt niet mee eens. Hoewel Maik het lastig vond, spraken we toch af haar maar gewoon te laten krijsen. Het duurde werkelijk waar anderhalf uur voor ze het opgaf! Anderhalf uur!!! Ik denk dat ze morgen niet kan praten, omdat ze haar stembanden helemaal kapot gegild heeft. Maar papa en mama hebben wel gewonnen…
No Comments