Ape en het doorslaapproject

Ape en het doorslaapproject

De laatste 2 weken riep Sterre met enige regelmaat “ape”. Nu hebben wij diverse speelgoedjes met een plaatje van een aap. Zo gek was het dus niet om te denken dat ze graag die plaatjes wilde zien. Maar ze duwde ze resoluut met haar handje weg. We leken maar niet te begrijpen wat ze wilde. Donderdagavond had Maik het opeens door. Ape bekent slapen! Als Sterre moe is en naar haar bedje wil zegt ze “ape”. Wel makkelijk, nu begrijpen we mekaar tenminste. En het werkt! Zodra ze het zegt leggen we haar in bed en is ze zo vertrokken. Ook zijn we vrijdagavond het doorslaapproject gestart. Een paar weken terug deden we ook al eens een poging, maar toen lagen we 4 uur wakker met z’n drietjes. Maar na even kletsen met collega-moeder Lisette vrijdagavond was ik gemotiveerd om het nog eens aan te gaan. Lisette vertelde dat ze Casper vaak gewoon een kwartier laat huilen voor ze er heen gaat en hij vaak in dat kwartier al terug in slaap valt. Het was het proberen waard, vonden wij. Helaas zijn niet alle kindjes hetzelfde, en zo gaf Sterre het na een kwartier huilen nog niet op. Na 20 minuten ook niet. Ik besloot er heen te gaan, maar geen borstvoeding te geven. Het duurde een half uur, maar toen was ze stil. Ze legde haar hoofdje tegen mijn schouder en leek te slapen. Leek, want zodra ik haar terug legde in bed begon ze te krijsen. En dat niet alleen, ze gooide ook haar hoofd wild achterover en bonkte ermee tegen de achterkant van haar bed. Een nachtelijke driftbui, leuk…. Toch besloot ik door te zetten. Ik ging terug naar bed, er was immers niks aan de hand behalve dan dat ze kwaad was dat ze geen drinken kreeg. Toch stopte ze niet met huilen, ze klonk steeds meer overstuur. Maik ging er heen. We hadden afgesproken dat hij het op exact dezelfde manier zou aanpakken. En het werkte. Na een minuut of 20 had hij haar stil en dit keer lukte het wel om haar terug in bed te leggen. Halleluja! Vannacht probeerden we het weer. Om 3 uur werd ze wakker. Maik ging haar troosten en dit keer lukte het al na een kwartier. Ik heb dus van middernacht tot 7 uur vanmorgen niet hoeven voeden! Dat is echt fijn. Ik durf het nog niet te hard te zeggen, maar het begint er op te lijken dat we onze nachtrust eindelijk terug krijgen!

No Comments

Post a Comment