Avondeten in de middag?

Avondeten in de middag?

Gelukkig worden van die drama-dagen altijd weer afgewisseld met hele leuke dagen, waarin onze Sterre een waar engeltje is. Nou ja… dat is ook wel wat overdreven, want we moesten nog steeds een paar keer optreden vandaag. Ze had goed geslapen en ging vanmorgen na het ontbijt met papa om boodschappen. Toen ze thuis kwam zag ik dat ze al best moe was. Toch hielp ze nog met het uitpakken: steeds iets uit te tas vissen, vertellen voor wie het is (bijv bij de sultana’s zegt ze: koeke papa!) en dan in de kast leggen. Daarna maakten we een boterham met leverworst voor haar. Beetje fout, want eigenlijk mag ze het pas als ze 3 jaar is, maar het wordt anders zo eentonig op brood dat we af en toe toch iets geven wat nog niet geadviseerd wordt. Niet dat ze er veel van at, want ze vond het geloof ik toch niet zo lekker. Daarna was het tijd om naar bed te gaan. Ik was intussen bezig een konijntje te bakken voor het avondeten. Toen Sterre uit haar bedje kwam rook ze meteen dat ik met het avondeten bezig was: aardappelen riep ze. Ze liep naar haar stoel en zei dat ze wilde zitten. Eenmaal in de stoel pakte ze zelf haar slab en was er helemaal klaar voor. Wat een teleurstelling toen mama vertelde dat het pas 3 uur was en het konijntje eerst nog een paar uurtjes moest stoven voor het etenstijd was. Voor de paar aardbeitjes die ik daarna klaarmaakte haalde Sterre haar neus op… Om half 4 kwamen Pieter en Ester een taartje eten. Sterre was eerst even verlegen, maar Pieter kent ze natuurlijk wel van de wekelijkse lunch met papa dus het ijs was al snel gebroken. Hop paardje hop op de knie van Pieter, boekje lezen met Ester, boekje lezen met Pieter, ze vond het allemaal heel leuk. Keer, keer, riep ze dan. En weer kon Pieter met Sterre op zijn knie. Toen Pieter en Ester weer weggingen brak eindelijk het moment aan dat we aan tafel konden. Sterre werd er blij van. De aardappelen gingen achter mekaar naar binnen, en nadat ze een paar keer haar hoofd had omgedraaid voor een stukje konijn wilde ze het later toch wel proberen. Helaas was ik zo dom om ook een beetje van de saus over de aardappels te gooien. Vervolgens at ze helemaal niks meer. Sausjes? Daar houd ze niet van! Dus werd de rest van de maaltijd weer hangen en wurgen. Uiteindelijk heeft ze een groot deel van papa’s aardappelpuree opgegeten, daar zat geen saus overheen. En ook nog wat broccoli. Helaas was ze met de broccoli even heel stout. Ze gooide het zo van tafel af. Ik werd boos, en Maik ook, maar Sterre begon richting Maik te slaan en mij te schoppen en te blazen. Dus kreeg ze straf. Dan moet ze op het kussen liggen. Ze lag muisstil. Na een minuut ofzo ging ik naar haar toe en vroeg ik waarom papa en mama nou boos waren. Meestal zegt ze dan niks, dus het verbaasde me toen ze meteen zei: broccoli weggooien. Mag niet. Ze had het kennelijk begrepen ;-) Ik vroeg of ze sorry wilde zeggen en een kusje wilde geven en ook dat deed ze meteen. Dat ging makkelijker dan we dachten, eigenlijk is het de eerste keer dat ze direct zegt wat ze verkeerd heeft gedaan en het goed maakt. Ze mocht terug in de stoel en nog even verder eten. Veel hoefde ze niet meer, wel nog een mandarijntje. Daarna nog heel even kleuren en toen naar boven. Voor de verandering deed ik Sterre weer eens onder de douche. Ik moest erg lachen toen ik zag dat ze op haar hurkjes onder de douche zat te plassen (de douche was nog niet aan). Echt in zo’n plashouding, zoals ik ook zit als ik op vakantie langs de weg moet, hihi. Schattig om te zien. Het ging gezellig, niet zoveel huilen als gisteren. We hebben samen de eendjes gewassen met schuim, tandjes gepoetst en Sterre ingesmeerd. Daarna 3 boekjes gelezen, nog even een beetje bij mama drinken en je bedje in. En dan is het weekend weer voorbij…

No Comments

Post a Comment