Balen!

Balen!

Ik ben ieder jaar in januari ziek. Buikgriep. Echt, daar kan ik de klok op gelijk zetten. Ik vroeg me juist gisteren af hoe het toch kon dat het al 21 januari was en ik nog steeds geen buikgriep had gehad. En ja, zoals dat altijd gaat, dan krijg je het dus. Vannacht om 5 uur was ik dus weer wakker. Dit keer niet van Sterre, maar omdat ik enorm misselijk was. En niet lang daarna kwam alles er uit. Buikgriep dus. Het luchtte niet echt op, dus ik vroeg Maik of hij zijn moeder wilde bellen of Sterre vandaag nog een dagje mocht komen. Ik zag het echt niet zitten om haar te entertainen, ik kon het gewoon niet. Gelukkig kon het. Nu lig ik al de hele ochtend in bed, uitgezonderd de momenten dat ik naar de wc kan rennen. En ik baal. Niet alleen omdat ik me zo rot voel, maar omdat ik vandaag een pretecho zou hebben. Ik heb nog steeds de hoop dat ik daar heen kan, dus heb ik zojuist een geroosterd boterhammetje geprobeerd in de hoop dat het er in blijft. Om 3 uur moet ik beslissen wat ik doen namelijk. Verder hoop ik niet dat ik dit virusje al aan Sterre heb doorgegeven en zij straks ook weer de klos is. Sterre was vorig jaar natuurlijk ook enorm vatbaar voor buikgriepjes. Ze lijkt dat van mij te hebben. Duimen maar…

No Comments

Post a Comment