Bek-af
De afgelopen 2 dagen is Sterre weer naar het kinderdagverblijf geweest. Dat zijn drukke dagen. We zitten momenteel op 3 nachtvoedingen en Sterre vindt dat de ochtend ruim 3 kwartier eerder begint dan onze wekker dat vindt. Vermoeid staan we dan op. Gelukkig werken Maik en ik perfect samen, waardoor het ochtendritueel vlot verloopt en we allebei tijd hebben om eventjes rustig te eten. Maik brengt Sterre naar het kinderdagverblijf en ik ga naar mijn werk. Aan het einde van de dag haal ik Sterre op. Dat is meestal ergens rond 5 uur, afhankelijk van hoe mijn dag loopt. Toen ik Sterre gisteren op haalde, was ze net wakker. Er kon geen lachje af. De hele weg naar huis lag ze apatisch in de wagen voor zich uit te kijken en thuis begon ze te jammeren. Ik heb haar op bed gelegd en ze sliep vrijwel meteen. Na een uur werd ze wakker, maar maakte nog steeds geen uitgeslapen indruk. De aardappeltjes met witlof gingen er goed in, maar na het eten kon ze echt niet meer. Ze lag dan ook al vroeg op bed. Vandaag was ze gelukkig wel vrolijk toen ik haar kwam halen. Het was heel druk geweest op het kinderdagverblijf, veel kindjes en een zieke leidster, waardoor er 2 groepen samengevoegd moesten worden. We waren nog niet thuis of Sterre begon al in haar oogjes te wrijven. En jawel hoor, nadat ik haar op bed legde sliep ze al snel. Helaas werd ze precies wakker toen Maik en ik met een glaasje wijn en een bord risotto voor ons zaten. We probeerden haar te paaien met stukjes perzik, maar dat was geen succes. Ze begon vreselijk te huilen. Ik dacht dat ze misschien honger had, maar drinken wilde ze ook niet. Ze wilde eigenlijk niks, alleen maar krijsen. Toen Maik gekke geluidjes begon te maken raakte ze afgeleid en kon er weer een klein lachje af. Dan maar een tweede poging om wat perzik te geven. Ook dit keer ging het moeizaam, maar nadat ze een stukje in haar mond had leek ze zich ineens te herinneren dat eten heel leuk en lekker was en dat ze dat best wilde. Bijna de hele perzik ging schoon op. Onze risotto was intussen koud… Na een kwartiertje begon ze wederom te mopperen en in haar ogen te wrijven. We hebben nog even geprobeerd of ze bij papa op schoot wilde, maar zelfs papa kreeg haar met zijn grappen niet meer afgeleid. Dus heb ik alleen verder gegeten en is Maik Sterre klaar gaan maken voor de nacht. Na wat gedronken te hebben bij mama en even gemasseerd te zijn was Sterre zo soezerig dat ze zo in slaap viel. Dat kinderdagverblijf is blijkbaar behoorlijk uitputtend!
No Comments