Blub, zegt de vis
Ha, moet Sterre vanmorgen om 6 uur gedacht hebben. Die papa en mama van mij waren gisteren de hele dag zo suf, vandaag moeten ze maar een beetje actiever worden. Helaas waren we nog steeds niet fit en dus zat er wederom geen pit in ons. In Sterre daarentegen wel. Ze weigerde nog te gaan slapen, de dag moest echt beginnen. En wij weigerden ons bed uit te gaan, dus we probeerden haar wat te paaien door over haar rug te kriebelen en liedjes voor haar te zingen. Intussen was ik zo wakker dat ik maar een boterhammetje voor haar ging maken, in de hoop dat ze daarna wel verder wilde slapen. Maar dat ging natuurlijk niet gebeuren. Gelukkig was Maik zo lief er uit te gaan, ik had namelijk barstende koppijn. Kon ik nog even een beetje bijslapen van de nacht, die eveneens dramatisch was. Sterre vond het nodig om iedere 2 uur te jengelen. Aan haar rode wangen te zien zit het andere tandje haar ook lastig te vallen, dus op zich niet zo gek. Alleen komt het zo onhandig uit als je je zelf niet lekker voelt. Maar goed, de rest van de dag bleef ze jengelen en weigerde ze te slapen. Pas om 4 uur sliep ze voor een uurtje of 2 en konden wij even bijkomen. Intussen waren de paracetamols niet aan te slepen, want ziek zijn met een baby in huis is toch heel anders dan ziek zijn zonder kindje wat bezig gehouden wil worden. ’s Avonds was Sterre in een wat beter humeur en at ze goed. Ze deed twee hele knappe nieuwe dingen: ten eerste gingen haar armpjes omhoog toen we “hieperdepiep…hoera!” oefenden voor Caspers verjaardag en ten tweede zei ze heel duidelijk toen ik vroeg wat de vis deed: blub! Dat maakte onze dag helemaal goed. Knap kind is het toch….
No Comments