Borstvoedingsgroep
Ik ging vanmorgen iets aparts doen. Tenminste, dat vond ik zelf. Iedereen weet intussen wel dat ik nog steeds borstvoeding geef. Het bevalt me prima, ik ben ook nog niet van plan ermee te stoppen. Tenzij Sterre zelf gaat aangeven dat het mooi is geweest. Maar daar lijkt het voorlopig helemaal niet op. De eerste reden om nog door te gaan na de 6 maanden was natuurlijk haar allergie. Intussen is dat allang niet meer de enige reden. Ik vind het gewoon wel prima. Op deze leeftijd is het zo anders dan in het begin. Ze eet natuurlijk een heleboel andere dingen, waardoor de borstvoeding steeds meer bijvoeding wordt in plaats van hoofdvoeding. Als ik geen zin heb om te voeden, dan krijgt ze lekker appelsap of roosvice, maar soms is het ook heel handig om te voeden. Bijvoorbeeld ’s nachts, als ze huilend wakker wordt van een nare droom. Na het drinken is ze direct stil en kunnen wij weer verder slapen. Of als je ergens bent en ze wordt moe of vervelend. Als ze dan kan drinken is ze gelijk rustig. Bovendien hoef ik nooit na te denken over het meenemen van iets te drinken voor haar, ik heb het altijd bij me. Via via had ik gehoord over de Haagse Borstvoedingsgroep. Een groep meiden die allemaal langer borstvoeding geven en anderen ondersteunen die zwanger of net bevallen zijn. Ik had bij zo’n borstvoedingsgroep een bepaald beeld. Namelijk dat het allemaal geitenwollensokkenmensen zouden zijn, van die antroposofische typetjes die heel erg fanatiek voeden. Een typetje waar ik mezelf dus niet mee associeer. Vandaar dat ik het een beetje “apart” vond dat ik er heen zou gaan. Ik dacht van te voren dat het waarschijnlijk eens, maar nooit weer zou worden. Gelukkig had ik het helemaal mis. Er zaten een hoop hippe meiden met leuke kindjes die het allemaal heel gezellig vonden om met Sterre te spelen. En oke, er zat een enkel geitenwollensokkenfiguur tussen, maar het overgrote deel waren gewoon meiden net als ik. Het was leuk om samen te kletsen over onze kindjes. En ervaring uit te wisselen over de opmerkingen die je soms krijgt als je een kindje bij je laat drinken met tandjes in haar mond en schoenen aan. Ook Sterre vond het leuk met al die verschillende kindjes waar ze mee kon spelen. Er was een lactatiekundige die vertelde over de voordelen die er nog zijn om door te gaan met borstvoeding na de 6 maanden. Eigenlijk is weerstand van een kind pas echt goed ontwikkeld als een kindje 7 jaar is! Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat als moeders stoppen met borstvoeding, kinderen vaker of erger ziek worden. Ook al hebben ze de eerste 6 maanden borstvoeding gekregen. En dat komt dus omdat de eigen weerstand toch nog niet voldoende ontwikkeld is en ze dan profiteren van de antistoffen die in moedermelk zitten. Allemaal informatie die ik niet precies wist, maar de voordelen nog eens extra benadrukten. Ik ben blij dat het geven van borstvoeding mij zo gemakkelijk af gaat. Zo kan ik Sterre nog lang meegeven wat goed voor haar is en heeft ze meer kans om over haar allergie heen te groeien. Al geloof ik zelf niet dat dat ooit nog gaat gebeuren, maar ja… Na deze bijeenkomst was Sterre heel moe. Ik legde haar om 1 uur op bed en pas om half 5 werd ze wakker. En dat kwam eigenlijk omdat ik om het hoekje keek of ze nog wel leefde. Ze werd wakker van de deur. Vervolgens hielp ze met het maken van verse tomatensaus voor de pasta (wat zoveel inhield als dat ze de tomaatjes fijnkneep en ik de troep kon opruimen onder haar stoel) en daarna gingen we eten. Ze zag er tijdens het eten uit als een zwerver: hoofd onder de tomatensaus en de haartjes nog door de war van het slapen. Ze vond het wel erg lekker. Alle pastaatjes at ze met een vork. Af en toe viel er eentje op de grond en dan hield ze haar armpjes omhoog van “waar is ie nou?” Papa was niet thuis met het eten, hij had een borrel van zijn werk. Toen Sterre na het eten de deur hoorde beneden riep ze meteen “papa!” Zo lief. En tenslotte klom ze helemaal zelf de trap op naar boven, omdat ze wilde slapen.
No Comments