Cakejes bakken
Eigenlijk bakten we vanmorgen cakejes omdat ik morgen mijn verjaardag vier, maar het had net zo goed kunnen zijn vanwege het feit dat Sterre vannacht voor het eerst sinds haar geboorte van 8 uur ’s avonds tot 8 uur ’s morgens had doorgeslapen. Ook een feestje waard, dachten we zo. Helaas waren Maik en ik er alleen maar meer moe van geworden, want zoals dat vaak gaat: als je kunt toegeven aan je vermoeidheid voel je pas hoe moe je eigenlijk bent. Toch stonden we om 8 uur allemaal fris gewassen klaar om aan de dag te beginnen. We waren allemaal vrolijk. Van mijn oma heb ik een etagaire voor mijn verjaardag gekregen (ik moest ‘m zelf kopen, vandaar dat ik het al in huis heb) dus we besloten cakejes en brownies te bakken. Sterre mocht meehelpen. Eerst maakte ik samen met haar beslag. Wegen, meten en erin gooien is hartstikke leuk. Daarna gingen we met de mixer aan de slag. Sterre wilde het wel proberen, maar dat herrie-makende en trillende ding werd toch een beetje eng. Ze gaf de mixer gauw terug. Over het uitlikken van de kom was ze zeer enthousiast, maar helaas bleek het erg slecht voor het eczeem (ze zat vanavond aan de lopende band te krabben). Maar het aller-aller-aller leukste was het versieren van de cakejes. Glazuur er op en dan van die gekleurde kitscherige dingetjes erop. Sterre nam haar taak serieus, dat zie je wel op de foto’s aan haar koppie. Na verloop van tijd had ze ontdekt dat die balletjes ook erg lekker smaakten. Ze gingen niet meer op het cakeje, maar verdwenen regelrecht in haar mondje. En als ik het er vervolgens uit haalde, bang dat ze in de balletjes zou stikken, ging er gelijk weer een nieuwe in. Het is allemaal erg mooi geworden, en vast ook heel lekker, maar dat weten we pas morgen. Na de cakejes bakken kwam Nathalie met Abel en Jasmijn. Sterre vond het wel een beetje lastig om haar speelgoed te delen, maar toen we door de kamer gingen rennen (Sterre bij mij aan de hand) ging ze zo lachen dat ze er de hik van kreeg. Toen de visite weg was, liepen we naar de bibliotheek, omdat mijn portemonnee gevonden was. Sterre at onderweg een boterham, zodat ze bij thuiskomst meteen haar bedje in kon. Ze sliep niet zo lang. Dat kwam omdat er een pakketje werd afgeleverd voor Jeej, de UPS-medewerker belde een beetje hard. ’s Middags kwam Niky nog op bezoek. Sterre vond het maar gek dat er een baby in haar buik zat. Ze wees een paar keer naar de buik en zei dan: baby. In het begin vond ze het ook niet zo heel gezellig dat Niky er was. Ze keek heel boos en kwam steeds aan me hangen. Het is ook best wel lastig natuurlijk als je steeds visite hebt, heeft je mama niet zoveel tijd als anders om met je te spelen. Gelukkig was er nadat Niky weg was nog wel even tijd om boekjes te lezen. Morgen komen alle opa’s en oma’s plus nog 2 overgrootmoeders, dus dan krijgt Sterre vast weer een overdosis aandacht ;-)
No Comments