Dagje alleen met mama
Maik had vandaag een teamdag met zijn werk en dus stond ik er alleen voor. In de ochtend hebben we, vanwege het fijne weer, lekker buitengespeeld. Ik had eerst plannen om naar de speeltuin te gaan, maar zag het toch niet zitten. We hadden een beetje getreuzeld met aankleden en ontbijten en het was eigenlijk al te laat. Buiten speelde Sterre met Nura. Dat ging redelijk, tot Sterre door een tekening van Nura heen ging krijten. Nura werd zo boos, dat ze Sterre omver duwde en Sterre dus krijsend op de grond lag. Het duurde, zoals gewoonlijk, erg lang voor Sterre er overheen was. We zijn naar binnen gegaan en daar was ze nog overstuur. Van muziek werd ze wel wat rustiger, daarna lag ze uitgeput van het huilen op mijn schoot. Met de lunch zat het haar duidelijk nog steeds dwars: Nura niet lief! zei ze. Zo dat was eruit. En toen was het gelukkig wel klaar. Zucht… Ik heb haar laat op bed gelegd, in de hoop dat ze lang zou slapen. De overbuurvrouw, de mama van Ilse, ging namelijk met de babyfoon op Sterre passen. Ik moest naar een afspraak van mijn werk, en omdat Maik niet thuis was had ik het zo opgelost. Helaas voor de buurvrouw was ze al een kwartier na mijn vertrek wakker geworden. Toen ik thuis kwam waren ze lekker aan het buitenspelen. Sterre wilde niet graag mee naar binnen, maar dat moest natuurlijk toch. We aten erwtjes en die gingen vlot naar binnen, de kwark erna ook. Toch vond ik Sterre wat stilletjes sinds ik thuis was. Hangerig ook. Ze wilde boekjes lezen op de bank, alleen maar boekjes lezen. Het lijkt wel alsof Sterre zo’n gevoelig meisje is, dat ze echt heel erg van slag is als er wat vervelende dingen gebeuren op een dag. We hebben de dag dus maar afgesloten in bad. Ik weet dat ze daar enorm van kan genieten. Ze gaat niet zo vaak in bad, want douchen gaat sneller en is makkelijker. Maar vandaag mocht het. En ze werd helemaal blij. Eenmaal klaar meteen in de pyama en op bed gelegd. Natuurlijk was het net iets te vroeg, want Sterre ging niet meteen slapen. Ze besloot mij nog een paar keer te roepen. Uiteindelijk ging ze tegen negenen toch lief liggen en heb ik haar niet meer gehoord.
No Comments