Dagje spoedeisende hulp
Het was al een rare nacht geweest. Sterre was niet een keer echt wakker geweest, maar we hoorden ongeveer iedere 10 minuten dat ze een nachtmerrie had. Ze riep dan: nee-nee-nee en huilde. Dan was het even stil en dan begon het weer. De hele nacht door. Om half 9 was ze echt wakker. Maik deed haar slaapzak open en schrok zich rot. Alles zat onder het bloed en onder de poep. En stinken! Zo’n vieze, weeige bloedgeur. Hij riep mij en we hebben haar opgetild en in de douche uitgekleed. Terwijl Maik haar ging douchen, belde ik het ziekenhuis. Ik kreeg de kinderarts aan de telefoon en die wilde toch dat we meteen kwamen. Dus tegen half 12 zaten wij op de EHBO in het Sophia in Rotterdam. Helaas hadden we pech, er werden 3 heel zieke kindjes binnengereden waardoor wij 2 uur lang in een kamertje zaten zonder dat er iets gebeurde. Daarna werd Sterre onderzocht. Ze was meteen in paniek. Niemand mocht aan haar zitten en ze wilde niks. Helaas moest er toch bloedgeprikt worden. Dat was gillen bij mama op schoot. Heel naar. Maik en ik waren intussen ook bekaf en we maakten ons natuurlijk vreselijk zorgen. Wat duurt wachten dan lang, bah! Na nog eens anderhalf uur kwam de arts vertellen dat uit het bloedonderzoek bleek dat het hb van Sterre nog maar 5 was. Eigenlijk wilden ze haar opnemen ter observatie, maar dat zagen wij niet zitten. We zaten er al 4 uur en Sterre was alleen maar overstuur. We wilden gewoon graag naar huis. Zodat ze in haar eigen bedje kon slapen, en wij ook. Veel veiliger dan in zo’n naar ziekenhuis. Na weer lang wachten omdat de kinderarts dat weer met de maag-darmspecialist moest overleggen, hoorden we dat we naar huis mochten. Wel moeten we ons morgenochtend 9 uur weer melden en moet Sterre dan nuchter zijn. Ze gaan dan eerst bloedprikken en als blijkt dat het hb nog verder gezakt is zal ze onder narcose een gastro-endoscopie ondergaan. Dit is om te kijken of het bloedverlies telkens van het plekje van de biopt komt, of dat er een andere oorzaak is. Sterre ziet momenteel spierwit en heeft grote kringen om haar ogen. Waarschijnlijk dus door de bloedarmoede. Ze eet nog steeds slecht en is nog meer afgevallen (nu al 700 gram). Ik heb vandaag besloten om voorlopig niet te gaan werken. Ik maak me zoveel zorgen en heb hier zoveel stress van, dat ik geen energie en ruimte in mijn hoofd meer heb om ook nog aan mijn werk te moeten denken. Daarbij kan Sterre voorlopig niet naar het kinderdagverblijf, want ze moet eerst aansterken van het bloed- en gewichtverlies. Bovendien weten we ook nog niet wat ons allemaal boven het hoofd hangt. We maken ons gewoon vreselijke zorgen om ons kleine meisje. Ze is zelf ook heel moe, we hopen maar dat ze vannacht goed slaapt. Het erge is dat we haar morgen weer moeten blootstellen aan dat stomme ziekenhuis en het bloedprikken wat ze zo vreselijk vindt. Ik zou haar daar zo graag tegen willen beschermen, maar het kan nou eenmaal niet.
No Comments