Dat is mijn collega
De laatste tijd zijn er verspreid wat collega’s van mij op kraamvisite geweest. Sterre heeft dat goed onthouden, het woordje collega’s. De laatste tijd heeft ze allerlei denkbeeldige vriendjes en vriendinnetjes. Die noemt ze dan Roos, Lea, Iekie, Pipi, enz. Dat alleen is al best apart natuurlijk, maar het schijnt bij de leeftijd te horen. Vanavond na het eten zei ze opeens: dit is Roos. Dus wij vroegen: Roos, wie is dat dan? Sterre: dat is mijn COLLEGA. Wij in een deuk, maar het werd nog mooier toen we vroegen waar het dan een collega van was. Sterre zei namelijk: van bellenblazen. Leuk beroep, lijkt me :-) Verder gaat het eten met de koe-kookwekker wisselend. Soms heeft ze haar brood binnen 10 minuten op, soms zet ze al na 1 minuut resoluut haar bord weg en eet ze niets. Sommige mensen zeggen dan dat we het moeten laten, maar het punt is dat dat bij Sterre niet zo gemakkelijk ligt. Ze is al zo dun, als zij een week lang haar lunch over slaat is ze meteen een halve kilo lichter. Dat gebeurde dus ook… We lieten het gaan en ze ging van 12,3 in rap tempo naar 11,9 kg. Ik raak daar van in de stress, want waar trek je de grens en wat doe je dan? Weer naar de kinderarts? Terwijl in feite alles onderzocht is en ze het verder op zich goed doet? Toch weer met brood achter haar aan hollen? Terwijl we daar dus eigenlijk vanaf willen? Dus tja, vanmiddag trok ik het even niet meer toen ze weer besloot geen hap van haar lunch te eten (terwijl de ochtendboterham prima was gegaan) en dat werd een heel drama. Pff wat een energie kost dat. Waarom eet dat kind nou niet gewoon? Of groeit ze nou niet normaal? Want een kind wat niet eet maar normaal groeit is ook niet zo erg. Ik ken ouders die al zeveren als een kind een keer een glas melk te weinig drinkt op een dag, terwijl dat behoorlijk uit de kluiten gewassen kids zijn. Dan zou ik me dus weer niet druk maken… Nou ja, na dit drama heeft Sterre even een uurtje geslapen en vanavond aten we pannekoeken. Tja, dat gaat er dan wel goed in. En prompt woog ze weer wat meer ook (niet gek na 2 pannekoeken natuurlijk). Na het eten gingen we met z’n drietjes in bad, Sterre genoot van Yuren’s aanwezigheid maar Yuren andersom ook dat hij ingesmeerd werd met schuim door zijn zus. Het lijken nu al dikke maatjes en ze hebben af en toe op een bijzondere manier contact. Echt leuk om te zien, die blikken die ze onderling uitwisselen.
No Comments