De ketting-zoektocht
Wat een dag! Sterre sliep door, dus hij leek goed te beginnen. Nou ja, ze was wel om 6 uur wakker en ik daardoor ook, maar ze was vannacht niet wakker geweest. Na het ontbijt deden we verstoppertje rondom het kookeiland en Sterre had de grootste lol. Meerdere malen kreeg ze de hik van het lachen. Na dit wilde spel belden we opa “tiet” en oma “ana”. Lang kletsen wilde ze niet, ze ging al snel verder spelen. Tot zover was er nog niks aan de hand. Maar toen gingen we naar de stad. De eerste bestemming was Sterre & Tijl, want ik moest daar nog de motor van mijn kolf terugbrengen (die is stuk) en ik wilde poppenkleertjes kopen voor de pop van Sterre. Die heeft ze van oma Ineke en opa Wim gehad. De pop is hartstikke leuk, de kleertjes die de pop aan had (ooit een pakje wat van Maik is geweest als baby) vond ik erg tuttig en waren bovendien veel te groot. Bij Sterre & Tijl hadden ze een vrolijk bloesje en jurkje, Sterre was er helemaal mee in de gloria dus inpakken en wegwezen. Daarna liepen we naar de V&D om kaarten te kopen, maakten tussendoor nog een stop bij Petit Bateau, een schoenenwinkel en een boekwinkel. Na de V&D snel boodschappen halen bij de Albert Heijn en mosselen bij de viswinkel en daarna naar huis. Sterre wilde op het Spuiplein nog eventjes naar de fontein kijken, maar eigenlijk was ze toen al vreselijk moe. Ik probeerde er thuis een boterham in te krijgen, maar ze zat alleen maar in haar oogjes te wrijven en zei dat ze naar bed wilde. Dus legde ik haar in bed. Ik ging naar beneden en toen merkte ik het. Ik was mijn ketting kwijt. De ketting die ik van Maik had gekregen voor mijn verjaardag. Ik was er zo blij mee! Ik had ‘m vanmorgen aangedaan en nu zat hij niet meer om mijn nek. Ik doorzocht meteen het hele huis en ook de straat en de binnenplaats. Misschien was ik ‘m ergens in de buurt verloren. Maar niets… Doordat Sterre net lag te slapen kon ik ook niet meteen terug naar de stad om te gaan kijken. Ik belde allerlei winkels af, maar ze hadden niets gevonden. Ook deed ik aangifte van vermissing bij de politie. Toen Sterre rond half 3 wakker was, sprongen we meteen op de fiets en reden exact de route die we gelopen hadden. Ook keek ik in alle winkels en liet ik overal mijn telefoonnummer achter. Maar helaas… we hebben de ketting nog niet terug. Doodmoe en chagerijnig plofte ik rond half 5 op de bank neer. Ik kan nog op 2 dingen hopen. Ten eerste dat er iemand zo goudeerlijk is om mijn mooie ketting bij de politie af te geven (maar ik vrees van niet) of dat we het op een of andere manier op de verzekering kunnen verhalen en ik een nieuwe kan laten maken. Sterre had trouwens precies door wat we gingen doen in de stad. Als ik vroeg: wat gaan we zoeken? Dan zei ze: ketting. Bij de V&D liepen we langs de kettingen en Sterre riep meteen: mama, ketting! Ja lieverd, alleen dat is niet die van mama he. Nee, zei ze toen… Verder riep ze zo nu en dan ineens: daar! Maar dan ging het om een ballon ofzo haha. Ze heeft in elk geval heel goed meegeholpen, helaas dus zonder succes. Gelukkig was Sterre wel heel blij met de kleertjes van de pop, ze passen precies en staan heel mooi. Sterre is de rest van de middag met de pop aan het sjouwen geweest.
No Comments