Dietiste
Gisteren stond er weer eens een ziekenhuisbezoekje op het programma. We moesten naar de dietist. Ik had Sterre al een beetje voorbereid dat we naar het ziekenhuis gingen en toen we in de auto zaten riep ze: horloge!!! Dus ik weer uitleggen dat ze dit keer geen horloge hoefde, dat we alleen maar gingen praten. In het ziekenhuis zelf was ze erg ondeugend. Ik zag het al aan haar ogen, ze was rottigheid van plan. Overal zat ze aan: de telefoon, de stoelen, mijn tas, enz. Heel handig als je probeert een gesprek te voeren over wat ze allemaal eet en waar ze allergisch voor is. Uiteindelijk vond ik het gesprek niet zo heel nuttig. We hebben toch eerst de definitieve uitslag nodig over de CF, voor we echt aan de slag kunnen. Als Sterre door de CF slecht groeit, mag ze in principe gewoon zo blijven eten als ze nu doet (en ik ook), maar krijgt ze medicijnen om de vetten te verteren. Indien ze (en die kans is helaas maar heel klein) toch geen CF zou hebben, dan moeten zowel Sterre als ik op een mega-streng dieet, waarbij werkelijk alle allergenen vermeden worden. De kans bestaat namelijk dat je vanwege een allergie slecht gaat groeien, dus dan is dit het eerste wat wordt uitgeprobeerd. Ook krijgt Sterre vanaf deze week Fantomalt. Dat is een poeder wat door haar drinken moet en wat meer energie levert. Dit is speciaal voor kinderen maar ook volwassenen die moeite hebben om op gewicht te blijven. Het bestaat uit koolhydraten. Dit gaan we dus sowieso proberen. Verder waren er eigenlijk weinig adviezen die ik nog niet wist. De dietiste zei ook dat ik eigenlijk het meeste al goed doe. Sterre hoeft in ieder geval niet op de lijn te letten en mag lekker een bakje chips tussendoor of vette worst. Maar helaas wel binnen de mogelijkheden van haar allergie en dat is lastig. Goed etiketten lezen dus… Ook op de terugweg naar huis was Sterre ondeugend. Zo wilde ze mijn hand niet vasthouden bij het lopen naar de auto. Maar dit moest, want we liepen langs een drukke weg met auto’s. Sterre liet zich uit protest daarom als een soort wantje aan mijn arm hangen. Uiteindelijk ging ze daarom in de houtgreep onder mijn arm, waar ze het natuurlijk ook niet mee eens was. Eenmaal bij de auto rende ze gauw weg, met een big smile op haar gezicht. Dus ik ging in de auto zitten met de deur dicht. Ze kwam terug, maar niet voor lang. Want zodra de deur weer open ging, rende ze er vandoor. Ik besloot dat ik met een heftiger toneelspel moest komen. Dus dit keer ging ik in de auto zitten, deur dicht en de motor aan. Dat kwam goed binnen, Sterre wist niet hoe snel ze aan moest komen rennen, de tranen liepen over haar wangen. Dus zo kon ik haar toch nog zonder al te veel gedoe in het autostoeltje zetten. In de auto moest ik dan nog wel om haar lachen. De achterruit was vies, dus ik zette de sproeier aan om het raam schoon te krijgen. Dat maakt een soort bromgeluidje. Sterre: mama poepen! Eenmaal thuis aten we een boterhammetje en ging Sterre naar bed. Ze sliep enorm lang, wel tot half 5! Daar ging mijn planning…ik had nog naar de bibliotheek gewild. Het werd nu een beetje op de muziekinstrumentjes spelen, boekjes lezen en toen alweer koken. Vanmorgen gingen Maik en Sterre weer naar het zwembad. Lekker dik ingepakt op de fiets, want ik had de auto nodig omdat ik moest werken. Het was erg leuk geweest, er was zelfs nog een soort van kerstborrel met alle kindjes van het zwemmen. Daarna was Sterre natuurlijk doodop, dus ligt ze nu alweer een poosje lekker te slapen!
No Comments