Dikke lip
Gisteren was Sterre nog steeds niet in orde. In de ochtend kwam er in bed nog een glas water uit. Ze deed wel druk, dus of het daar nu door kwam of dat ze toch nog ziek was weten we niet. In ieder geval weigerde ze de hele dag ieder voedsel en zagen we een aantal keer dat ze bijna ging overgeven. We besloten maar thuis te blijven, voor de zekerheid. Niet echt handig om met een kind naar het bos of het strand te gaan (wat ons plan was) terwijl ze daar haar hele jas onderkotst. Een jas waar op het labeltje staat: niet wassen (ja, serieus waar!). Het was dus best een saaie dag en ik was ook redelijk gestressed doordat Sterre niets at. Je zit er dan met je neus bovenop en het frustreert enorm. Woog ze van de week 9900 gram, vanmorgen was daar alweer 200 gram vanaf. En daar baal ik van! Ik moet het leren loslaten, maar dat is echt niet simpel als de artsen voortdurend dreigen je kind op te nemen. Vanmorgen at Sterre gelukkig een hele boterham ineens op. Zonder gedoe. Ik was verbaasd en tegelijk hoopvol voor de rest van de dag. Dat had ik echter net zo goed kunnen laten. Er ging namelijk niet veel meer in. Geen koekje, geen chocola, geen boterham met worst, gewoon niets. We hebben de Fantomalt dus maar weer tevoorschijn gehaald en dit door haar appelsap gedaan, toch weer 40 calorieen extra. Om 1 uur gingen we naar opa en oma in Zeeland. Een heel stuk rijden dus, en Sterre deed braaf wat we haar gezegd hadden: slapen. Toen ze wakker werd, zo’n 140 km verderop, was het eerste wat ze zei: oma Anja jarig, oma Anja lief! Ze had een prachtige tekening gemaakt en die gaf ze oma Anja meteen. Ook oma en opa deden verwoedde pogingen er wat in te krijgen, maar echt lukken deed het niet. Gelukkig had oma lekkere speculaaskoeken en ging opa met Sterre “net-als-of” thee drinken. Daar wilde ze wel een koekje bij. Daarna was het een hele tijd afgelopen met eten en drinken. Wel 10 keer ging Sterre door het raam kijken of Damian kwam, maar helaas, geen kindjes om mee te spelen voor Sterre. Dus hing ze maar een beetje bij mama of papa op schoot. Oma Anja had ook tucjes. Die krijgt Sterre thuis ook wel eens dus ze mocht ze hebben. Het waren tucjes met paprika-smaak. Thuis hebben we altijd naturel. Sterre at een half koekje en toen….kon de hele kamer vol visite zien wat er met Sterre gebeurt als ze iets eet waar ze allergisch voor is. Een hoofd vol galbulten en rode vlekken en dit keer ook een dikke bovenlip. (voor de geinteresseerden staat er een foto in het album) Zo zielig. Ze hoefde meteen niks meer. Gelukkig trok het na een uur weg. In de auto naar huis ging Sterre niet slapen, thuis at ze nog een plakje leverworst en dronk ze een sapje en toen wilde ze zelf ook graag naar bed. Lekker slapen na zo’n vermoeiend weekend!
No Comments