Drift

Drift

Dat Sterre driftig was, dat wisten we wel. En dat ze daarvan ging spugen hadden we vorige week op het kinderdagverblijf gehoord. Maar gisteravond hebben we dit tafereeltje ook zelf kunnen aanschouwen. Sterre was heel lief gaan slapen. Rond half 9 werd ze wakker en werd volledig hysterisch. Ze wil dan afdwingen dat ik naast haar bedje blijf zitten tot ze weer inslaapt. Ik heb geen zin om hier in mee te gaan, straks zit ik avond aan avond uren naast haar bed, de groeten. Dus ik ging gewoon weg. En al op de gang hoorde ik haar spugen. Dus tja, toch maar haar kamer in. En met grote golven kwamen daar de aardappelen vermengd met wortel en moedermelk uit haar mondje. Razensnel zette ik haar rechtop, zodat ze niet in haar eigen braaksel kon stikken. Al zittend ging ze gewoon nog door. Pas toen ik haar uit bed haalde stopte ze. Ik was er niet van onder de indruk, maar het was wel akelig om te zien. Je snapt gewoon niet dat ze zo ver gaat om haar zin te krijgen. Om ervoor te zorgen dat het haar niet teveel aandacht opleverde, heb ik zonder haar aan te kijken haar rompertje verschoond en terug in bed gelegd, waar ze nog steeds bleef krijsen. Maik gaf intussen de buren een rondleiding: zij kwamen ons huis bekijken en een wijntje drinken. Altijd leuk als je dochter er dan zo’n circus van maakt. Het bleek uiteindelijk de redding, dat onze buren er waren. Het was Menno, en Sterre besloot accuut te stoppen met haar aanstelleritus. In plaats daarvan ging ze een feestje bouwen in bed. Ze gilde van plezier, net of ze mee wilde praten met ons. Ergens ook wel weer grappig. Pas om kwart over 10 begon ze weer te huilen. Ik heb haar gevoed en daarna is ze zonder problemen in slaap gevallen. En zo konden wij nog tot na middernacht gezellig een wijntje drinken. Overdag was Sterre vandaag weer het ideale kind. We gingen naar een verjaardag in Eindhoven. Het stikte er van de kindjes en het speelgoed, ze vond het maar wat gezellig. En terwijl alle kindjes de bekers drinken van tafel maaiden, overal aanzaten en stiekem M&M’s pikten, stond Sterre heel zoet aan de salontafel en raakte alleen haar eigen beker drinken en haar rijstwafel aan. Tussendoor kroop ze de kamer rond, op zoek naar kindjes en speelgoed en kwam af en toe een knuffel halen. Grappig om te zien dat er ook kinderen zijn die nog trager zijn in hun motorische ontwikkeling dan Sterre: er was een meisje van haar leeftijd die nog steeds niet kruipen kon. De salontafel daar was precies de juiste hoogte voor Sterre, en ze deed er dappere stapjes langs. Leuk om te zien, ze begint al een stuk steviger te staan. Tegen vieren gaf ze duidelijk aan dat ze het zat was, ze begon naar iedereen te zwaaien. Een teken dat we moesten opstappen. In de auto sliep ze meteen, en thuis na het eten ook weer. Maar ja, dat was gisteren ook. Ben benieuwd hoe het gaat als ze straks weer wakker wordt. Krijgen we dan een nieuwe kots-sessie, of zou het meevallen vandaag?

No Comments

Post a Comment