Druilerig dagje

Druilerig dagje

Vanmorgen wilde Sterre nog steeds niks eten. Ik nam daarom de boterham met chocopasta mee. Op de fiets gingen we naar de tramhalte en van daaruit met de tram naar Delft. Sterre vond het weer een hele belevenis. Muisstil nam ze in de tram alles in zich op. Bekeek de omgeving buiten en alle mensen binnen. Uitgebreid. Toen we er waren was het nog best een stukje lopen naar Niky, dus heb ik haar de helft van de weg gedragen en de andere helft liep ze zelf. Bij Niky kwam Laura ook. Sterre besloot te laten zien hoe goed ze al op de wc kon plassen. Ongeveer iedere 10 minuten wilde ze weer. Gelukkig nam Laura het 1 keer van mij over, en ook zij zag 2 druppels komen ;-) Sterre apetrots. Intussen probeerde ik de boterham nog maar eens en warempel, hij ging naar binnen. Zou dat een omslagpunt betekenen? Ik heb soms het idee dat Sterre ook niet meer durft te eten na zo’n kotspartij, gewoon omdat ze bang is dat ze dan weer moet spugen. Na een kopje thee bij Niky gingen Laura en wij nog even lunchen. Ik bestelde voor Sterre een pannekoek, maar mooi dat ze die niet at. Alleen de aardbei ging er in. Daarna gingen we met de tram terug naar huis. Toen we aankwamen bij de tramhalte was het flink aan het regenen. Ik ging op de fiets eerst nog even naar de stad, waar ik wat kleren had laten weghangen. Ik was nu toch op weg, en dan hoefde ik ’s middags de deur niet meer uit in die vieze miezerregen. Sterre was al behoorlijk moe, want het was bijna 2 uur. Toen ik de spullen had, en Sterre op de fiets zat, wilde ik de tas nog even achterop vast binden. Ik was net klaar toen de fiets omviel. Met Sterre en al erop. Geen idee hoe het kwam, waarschijnlijk wiebelde ze even iets teveel en ik had de fiets net losgelaten om naar het stuur te lopen. Ik zag het dus wel gebeuren en kon dan ook op tijd ingrijpen, maar zulke dingen gaan zo snel dat Sterre nog maar 1 cm van de grond was toen ik de fiets te pakken had. Ik schrok me rot. Moet er niet aan denken wat er was gebeurd als ik net te laat was geweest. Voortaan maar eerst de tas achterop en daarna pas Sterre op de fiets! Onderweg naar huis regende het pijpestelen. We waren kletsnat en ik was dus blij dat ik niet meer weg hoefde. Thuis wilde ze helemaal niks meer. Behalve brullen en lastig doen. De vermoeidheid. Toen ze vroeg of ze bij mama mocht drinken besloot ik het maar een keertje toe te staan. Aan de borst viel ze in slaap. En ze sliep lang! Om half 6 was ze nog niet wakker. Kennelijk had ze nog wat in te halen. Ik ben haar om kwart voor 6 gaan wakker maken, want Tessa was er en die wilde natuurlijk met Sterre spelen. De meisjes deden Jan Huigen in de ton en tikkertje. En dronken samen sap. Met het avondeten gingen er weer hele kleine beetje vlees, aardappel en erwtjes naar binnen, dus dat gaat de goede kant op. Als toetje zelfs een flinke bak kwark en een half speculaasje! Nu maar hopen dat ze niet weer te veel is afgevallen. Ze zat echt al aan de 9700 gram, ’s avonds woog ze zelfs een keer 9900 gram. We hoopten zo dat we de 10 kilo zouden halen voor 12 maart, maar dat zal nu wel niet gaan lukken vrezen we. Toch balen al die rotvirusjes, je zou haar bijna in quarantaine opsluiten ;-)

No Comments

Post a Comment