Een rijtje baby’s
Verkoudheid nummer 2 is een feit. We hebben een dramatische nacht achter de rug, want Sterre werd om de haverklap wakker van een verstopte neus. Drinken lukte niet, dus zaten we ieder half uur met de zoutoplossingsspray te spuiten en gingen we daarna met de snotzuiger in de weer. Sterre vocht, want ze wilde het helemaal niet. Ze wilde gewoon dat het weg was, die verkoudheid. Maar ja, zo werkt dat niet. Ik was niet blij, want zelf ben ik nog steeds niet geweldig fit. Gisteren had ik een dagje met de meiden van mijn studie. Bijgeklets en ’s avonds ergens wat gegeten. In de rook. Eenmaal thuis had ik mede door die rook, maar natuurlijk ook door het vele praten, een dikke rauwe keel. Gelukkig was Maik zo lief om er vanmorgen vroeg met Sterre uit te gaan, zodat ik nog even een paar uurtjes extra kon slapen. Ik vond het echt heel erg lief, want ik weet dat Maik ook bekaf is van de afgelopen nacht. Hij is alleen niet zo verkouden als ik… Rond het middaguur gingen we naar Scheveningen. Daar hadden we afgesproken met de hele club van de pufcursus voor een baby-reunie. Wij hebben de auto wat verder geparkeerd dan nodig, zodat we eerst nog een wandelingetje hadden. Het was tenslotte lekker zonnig vandaag en de frisse zeelucht is goed voor de verkouden neuzen. Tegen 2 uur hebben we ons gemeld bij het stel dat afwezig was bij de vorige terugkomdag, Olivier was toen ziek waardoor zij er niet bij konden zijn. Nu dus wel en het was leuk hem eens in het echt te zien. Hij vond het wel wat spannend in het begin, al die vreemde babytjes in zijn huis die met zijn speelgoed gingen spelen. Maar het ijs was al snel gebroken. Dat was maar goed ook, want Sterre had duidelijk haar zinnen op hem gezet. Ze kon bijna niet van hem afblijven, hij kreeg zelfs omhelzingen en lekkere natte kusjes (of Olivier dat ook zo lekker vond weet ik niet…). Het was leuk om alle kindjes weer eens te zien, ze zijn allemaal zo groot geworden! De tweeling Amber en Sanne, die de vorige keer nog het kleinst waren, bleken nu het grootste te zijn! Ze zijn welgeteld 10 centimer langer dan Sterre. Bizar hoor, maar als je zo al die babytjes bij elkaar ziet is Sterre echt nog een kleintje. Terwijl ze niet de jongste is. Gelukkig is Casper ook niet zo groot, en nu ik dit schrijf bedenk ik me dat dat wel de enige 2 kindjes zijn die nog borstvoeding krijgen. Misschien heeft dat er wel iets mee te maken, groeien ze dan minder hard. Ik hoor namelijk wel eens dat er aparte groeicurves zijn voor borstvoedings en flesvoedings kindjes. In ontwikkeling gaan de kindjes ongeveer gelijk op, al zijn er ook wat verschillen. Zo kon Anouk al heel knap kruipen, praat Lianne net als Sterre de “oren” van je kop, kon Casper als enige in zijn handjes klappen, hadden Lianne en Anouk al flink wat tandjes en kunnen de meeste kindjes al goed zelf zitten. Zo nu en dan kukelde er wel eens eentje om (Sterre bijvoorbeeld), maar daar kon om gelachen worden. Tot slot hebben we natuurlijk alle kindjes in dezelfde volgorde als de vorige keer op de bank gezet, zodat we goed kunnen vergelijken hoe ze veranderd zijn. Als rasechte juf heb ik natuurlijk liedjes gezongen om alle hoofden dezelfde kant op te krijgen. Heel grappig dat iedereen meteen stil was en mijn kant op keek, kindjes vinden liedjes zingen en luisteren echt leuk. Aangezien Sterre de hele dag niet had geslapen, was ze rond 4 uur bekaf. Ze wilde drinken en al tijdens het drinken viel ze in slaap. Voor ons een mooie tijd om op huis aan te gaan. Nog een wandelingetje met een slapende Sterre over de boulevard terug naar de auto, thuis snel gekookt en gegeten en toen ons kleine meisje, helaas met verstopte neus, weer op bed gelegd. Rust is belangrijk als je niet fit bent, dus we hopen dat ze vannacht wat beter slaapt.
No Comments