Een schaafwond en een wespensteek
Het was een beetje een pechdag vandaag voor Sterre. Dat begon al toen we vanmorgen vroeg op ons bankje voor het huis zaten te ontbijten. Sterre had haar boterham met hagelslag op en wilde oefenen met lopen en staan. Ze deed een stap en liet zich toen vallen op haar knietjes. Dat is in huis niet zo erg, maar op straat waar steentjes liggen is dat natuurlijk wat minder handig. Er zat meteen een schaafwond met heus bloed op haar knie. Huilen natuurlijk. Gelukkig liet ze zich vlot troosten. Het andere pechmoment voor Sterre speelde zich af in Voorburg. We waren daar ’s morgens aan het winkelen en besloten even op een terrasje een kopje thee te drinken. Sterre zat bij mij op schoot en ineens hoor ik Maik zeggen: er zit een wesp in haar haar! Juist op dat moment begon Sterre als een speenvarken te krijsen. De wesp had haar dus al gestoken. Maik jaagde de wesp, die na de steek wat versuft was, uit haar haren en zag al meteen een flinke angel zitten. We probeerden deze angel eruit te krijgen, maar Sterre had natuurlijk hartstikke pijn en wilde niet dat we haar koppie zouden aanraken. Zo zielig! Uiteindelijk heb ik haar hoofd even stevig vast gehouden en kon Maik de angel eruit trekken. Uitzuigen hebben we maar niet gedaan: ze was zo overstuur en wild aan het bewegen, dat zou nooit gelukt zijn. We kregen meteen een doek met wat ijs erop van de serveerster om op haar hoofd te leggen, maar dat wilde ze ook niet echt. Na een minuut of 10 werd ze gelukkig weer wat rustiger. De ergste pijn leek toen voorbij. We mochten toen wel even op haar hoofd kijken en zagen dat er een flinke zwelling zat. Dat hebben we goed in de gaten gehouden de rest van de dag, want het had ons niets verbaasd als Sterre met haar tientallen allergieen ook nog eens allergisch was geweest voor wespensteken. Gelukkig bleek de zwelling na haar middagslaapje helemaal verdwenen. Het enige wat er nog aan herinnerde was een klein gaatje met wat opgedroogd vocht dat er was uitgekomen. Sterre was het al vergeten. Die was in de ban van iets heel anders, namelijk haar nieuwe stoeltje! Ik had het van de week al zien staan in Voorburg, zo’n mini-schommelstoeltje. Na de wespensteek zijn we gaan kijken of ze er zelf in en uit kon klimmen en dat kon ze. Ze vond het ook echt super, een eigen stoel, dus hebben we het gekocht. De rest van de middag en avond deed ze niet anders dan er telkens in en uit klimmen. Ze was er vreselijk mee in haar nopjes! Was het toch niet alleen maar een pechdag vandaag…
No Comments