Gehandicapte nijn

Gehandicapte nijn

Na de dramadag op donderdag, gedroeg Sterre zich gisteren voorbeeldig. Ik had haar ook wel een paar keer herinnerd aan de dag vol ruzie, die ze zelf kennelijk ook niet als meest succesvolle dag de geschiedenisboeken in had laten gaan. Overigens kreeg ik gisteren wel inzicht in het karakter van Sterre. Oke, de driftbuien en de sterke wil heeft ze zeker weten van mij, maar het niet reageren als je dan iets vraagt en net doen of ze je niet hoort, heeft ze zonder twijfel van Maik. Als ik iets niet leuk vind en ik zeg dat tegen heb, dan reageert Maik vaak ook nauwelijks. Het moet niet te ingewikkeld worden, want dan zegt ie gewoon niks meer en doet hij net of hij met niet hoort. Volgens mij heb ik Maiks moeder daar ook wel eens iets over horen vertellen van vroeger, dat het hem ook niet interesseerde als hij ruzie met z’n moeder had. Dus best lastig, als je dochter dan precies van allebei zo’n eigenschap heeft meegekregen. Dat maakt het er niet makkelijker op… Maar goed, gisteren gingen we ’s morgens op bezoek bij Wendy en Victoria, die hier vlakbij wonen. Wendy is heel creatief en heeft ontzettend leuke wenskaarten gemaakt voor Hip & Hot. Wendy is ook een knutselmeisje hier in Den Haag, waardoor ze vanalles in huis had voor Sterre om te doen. Sterre heeft dus al een prachtige verjaardagskroon gemaakt, ze is tenslotte bijna jarig (op zaterdag, ook de dag dat we het zullen vieren!) ’s Middags ging ze zonder enige moeite slapen en werd pas ’s avonds wakker. Na het eten liep ze boven met Nijntje onder haar pyama. Ze was namelijk zwanger. Op een bepaald moment zei ze: de baby komt er uit! Ik voel het! (iets teveel tv gekeken misschien?) En daar kwam de baby. Maar volgens Sterre kwam die wel uit haar borst??? Maar goed, Maik vroeg of de baby gezond was en Sterre bekeek Nijntje eens even en zei: nee, hij heeft geen voetjes en geen handjes dus hij is niet gezond. Maar het deed er niet toe, ze knuffelde hem gewoon nog eens en toen wilde ze graag dat ie bij mama uit de borst ging drinken. Dus heb ik haar even herinnerd aan het feit dat daar al een maandje of 3 geen melk meer uit komt, dus dat Nijntje dan beter bij haar kon drinken. En dat wilde ze niet. Dus werd gehandicapte Nijn maar in bed gegooid en ging ze lekker op bed met papa boekjes lezen. Die dat wel even nodig had, zo’n lief en knus moment met zijn dochter na de dramatische dag van gisteren!

No Comments

Post a Comment