Gezellig lentedagje
Dat de laatste weken van deze zwangerschap zijn aangebroken is te merken. Op het moment van schrijven is het 4.23 uur, ik werd wakker om te plassen en had onwijze honger dus zit ik nu beneden maar een blogje te schrijven en musli te eten. Je moet toch wat…Goed moment om de dag van gisteren nog even door te nemen. Het was namelijk best een druk dagje, maar wel met leuke en nuttige dingen. Als eerste was Sterre heel vroeg wakker, om half 7 stond ze al naast ons bed en we waren er beiden nog niet aan toe. Maar ja, daar hebben kleine meisjes niks mee te maken: haar mond ging open en stond geen seconde meer stil dus de dag was toch echt begonnen. Pogingen haar naar oma op zolder te laten gaan liepen op niets uit namelijk. Maik ging werken, Sterre, oma en ik gingen naar het Erasmus MC om opa Piet uit te zwaaien. Hij mocht namelijk vandaag naar huis! Niet dat het nu al zo super gaat, maar de misselijkheid is sinds 2 dagen verdwenen en de wonden zien er goed uit. De arts had gezegd: kijk eens naar buiten? Dan wil je toch niet in zo’n muffe ziekenhuiskamer zitten? En gelijk heeft ie natuurlijk. Om half 1 reden Sterre en ik richting Laura, Tijn en Jens. Na een boterhammetje daar, gingen we de winkelstraat maar eens opzoeken. Ik wilde voor Sterre nieuwe schoenen kopen, want haar zilveren bling bling schoenen bleken ook niet meer te passen. Soms groeien die voeten ineens zo hard! Ze heeft nu maat 25, volgens de verkoopster neem je normaal gesproken dan maat 26, maar Sterre niet vanwege haar extreem smalle voet. Zoals altijd was het ook nu weer lastig om een goed passend schoentje te vinden en dus hadden we maar weinig keus. Uiteindelijk zijn we voor een grijs met lila schoentje van Rondinella gegaan, een Italiaans merk. Ze was er blij mee. Toen nog even naar de HEMA en vervolgens op een pleintje met glijbaan een ijsje gegeten. Tijn en Sterre waren lekker aan het spelen samen. Sterre soms op een ietwat dwingende manier, vooral als wij gezegd hadden dat ze Tijn moest halen (die af en toe z’n eigen plan trekt en te ver wegloopt). Sterre werpt zich dan gerust bovenop Tijn om hem mee te krijgen en Tijn vindt dat allemaal best benauwend. Evenals de kusjes en knuffels die hij van Sterre krijgt. Maar goed, het was heerlijk in de lentezon dus een prima middagje. Sterre had alleen niet geslapen en dat kon ik merken, ze was doodop toen we rond 4 uur naar huis reden. Ik ook trouwens. Maar slapen kon niet, want er stond een puf-opfriscurus gepland die avond. Dus snel koken, eten en Sterre in bed zien te krijgen. Dat lukte. Onder het eten zat Sterre al half te knikkebollen van vermoeidheid en eten ging niet. Toen we thuiskwamen van de pufcursus (die overigens best nuttig was, goed om alles weer eens te herhalen), hoorden we van de buurtjes die hadden opgepast dat ze had overgegeven. Ze maakte verder geen zieke indruk. Van vermoeidheid? Van het ijsje? Of misschien toch van de zalm die we gegeten hadden? Sterre had het niet gegeten, maar zat wel helemaal onder de rode vlekken en pukkels toen we haar naar bed brachten. Een reactie die ze altijd krijgt van zalm, zelfs dus als het alleen maar op tafel staat tegenwoordig. Ze is er nog steeds superallergisch voor. Ze slaapt in elk geval al de hele nacht als een roosje, dus hopelijk is het morgen weer voorbij en wordt ze niet ziek.
No Comments