Girls day
Maik moest werken en had ’s avonds een etentje van zijn werk. Dat betekende dus voor Sterre en mij een hele dag met z’n tweetjes. Sneeuw en gladheid buiten, dus we hebben ons niet aan de buitenlucht gewaagd. Wel de ramen allemaal even tegen elkaar open gezet, want frisse lucht is gezond! ’s Morgens lekker lang in bed gelegen, Pietje Bell gekeken en daarna aangekleed en spelletjes gedaan. Jawel, weer minstens 6 keer gehengeld, gekwartet, memory en dat spelletje waarbij je van die gekleurde kralen op een stokje moet verzamelen. Daarna was het tijd voor de middagboterham en tegenwoordig krijgen we Sterre gelukkig weer in bed voor een middagslaapje dus dat kwam daarna. Ze lijkt er zelf ook de noodzaak van in te zien, na weken van huil- en driftbuien in de avond omdat ze te moe was. Ze werd na anderhalf uur weer wakker, en we besloten te gaan knutselen. Een kerstboom van karton met verfhandjes erop. Sterre vond dat natuurlijk wel wat, die handjes met verf. Ze luisterde heel goed, waardoor de verf ook echt alleen maar op het papier zat en niet door het hele huis waar ik bang voor was. Na het knutselen heeft ze nog even zelf gespeeld en toen was het tijd om te koken. Sterre vindt het altijd gezellig om dan op het kookeiland erbij te zitten en te kijken wat ik aan het doen ben. Soms mag ze helpen. Ze krijgt het dus al vroeg mee hoe dat werkt, eten koken. Zou dat helpen voor haar kookkunsten later? ’s Avonds wilde ze gemasseerd worden met de massagebonbons. Ik had de hoop dat ze daarna dan lekker vlot in slaap zou vallen, maar dat had ik mis. Ze kwam wel 3 keer haar bed uit. De eerste keer omdat ze wilde drinken, de 2e keer omdat ze moest plassen en de 3e keer stond ze naast mijn bed, keek me met grote hondenogen aan en zei: mama….ik heb je zo gemist… Ik wil je even knuffelen en kusjes geven…ik vind je zo lief en ik ben zo gelukkig… Ze weet wel wat ze moet doen om de tijd nog even te rekken zeg maar. Want als je dochter zulke lieve dingen zegt ga je natuurlijk niet heel boos reageren en roepen dat ze als de wiedeweerga haar bedje weer in moet! Dus na even knuffelen, even met de hand op de buik de baby proberen te voelen (Sterre roept steevast: ik voel ‘m schoppen! terwijl de baby zo stil ligt als maar kan) ging ze haar bedje terug in en daarna heb ik haar niet meer gehoord.
No Comments