Griepprik, echo en uit eten
Afgelopen donderdag hadden we weer een echo. Ik vond het heel spannend, echo’s zijn voor ons nu eenmaal sowieso beladen en ik zat dus ook vol zenuwen in de wachtkamer. Mijn angst was eigenlijk dat het kindje niet goed gegroeid zou zijn. Op zich was dat misschien niet eens echt mogelijk, want mijn buik is echt aan het groeien, maar de angst om ook dit kindje nog kwijt te moeten raken is zo allesomvattend dat ik niet nuchter kan denken op dit vlak. Gelukkig was alles goed. Het kindje lag zowel met hoofdomtrek, buikomtrek en beenlengte een paar dagen voor op groei. Helaas nam de gynaecoloog niet echt te tijd om mooie plaatjes te schieten, we hebben alleen een foto van het hoofd van bovenaf, een been en een buikomtrek. Beetje jammer dus. We hebben niet gevraagd of het geslacht zichtbaar is, dit keer willen we bij de bevalling verrast worden dus ook bij de 20 weken-echo gaan we het niet vragen. Wel heb ik een vermoeden na deze echo, maar of het klopt weet ik niet. Sterre was mee en zij vond het allemaal maar lang duren: zijn we nu klaahaar? vroeg ze steeds. Hihi. Wij hebben Sterre, na lang wikken en wegen, niet laten inenten. De kinderarts kon gelukkig ook achter onze beslissing staan. We hebben een afweging en risico-inschatting gemaakt. Sterre gaat niet naar het kinderdagverblijf, komt weinig met kindjes in aanraking en de kindjes waar ze mee in aanraking komt die zijn meestal ingeent. Daarbij schijnen er in het vaccin stoffen te zitten waar Sterre allergisch op zou kunnen reageren en kunnen kindjes met minder weerstand ook ziek worden van de prik. Tenslotte wilden wij Sterre ook niet belasten met 2 van die gemene prikken. Ze heeft genoeg meegemaakt vorige winter. Of het een goede keuze was, weet je natuurlijk pas achteraf. Als Sterre geen griep krijgt, zullen we vinden dat het de juiste keuze was. Als zij het wel krijgt en in het ziekenhuis terecht komt, zullen we waarschijnlijk denken: hadden we maar… Maar onze keuze voelt goed. Mezelf heb ik na lang nadenken wel laten ineenten (gisteren). Ik loop namelijk wel risico: astma, zwanger, veel in contact met kinderen op verschillende scholen. Het is bewezen dat koorts, ademhalingsproblemen en uitdroging slecht zijn voor je ongeboren kind, dus ik wilde geen enkel risico nemen. We gaan er maar vanuit dat het op de lange termijn geen nare gevolgen voor het kindje heeft. Omdat we geen eten in huis hadden en ik natuurlijk best zielig was met zo’n pijnlijke arm gingen we uit eten. Sterre ging gezellig mee en wat deed ze het goed! We waren zo trots op haar! Keurig zat ze in de kinderstoel, at een broodje mee bij het voorgerecht en at daarna een heel vol bord groente. Worteltjes, boontjes, erwtjes, het ging zo naar binnen. Ook at ze nog wat aardappelpuree mee. Het chocoladeijsje na afloop vond ze vies, maar de blauwe lollie kon ze wel waarderen. Haar hele tong was blauw, ze leek wel een smurf! Toen we thuis kwamen was het natuurlijk al best laat, dus gauw onder de douche en naar bed. Vanmorgen werden we grappig wakker. Sterre was heel stilletjes met potje en al in onze slaapkamer gekomen. Toen ik mijn ogen deed zat ze aan mijn kant van het bed naast te plassen, hihi.
No Comments