Haasje en Japie

Haasje en Japie

We hebben tegenwoordig 2 handpoppen in huis: haasje en (J)apie. Sterre zegt af en toe: haasje en Japie moeten komen, en dan is het de bedoeling dat ik of Maik de handpoppen opdoen en met haar praten. Ze gaat er helemaal in op. Zo vertelde ze dat er een baby komt, al heel snel. Ze denkt dat het een jongen is, maar ze weet het niet zeker het kan ook een zusje zijn. Sterre vindt het allemaal best spannend merken we. Ze heeft het er steeds vaker over en stelt ook vragen. Helaas kunnen we niet overal antwoord op geven, omdat wij het ook niet weten. Een bezoekje aan de verloskundige leerde me vanmorgen dat mijn bloeddruk prima is, mijn gewicht hetzelfde als 2 weken geleden (zou ik dan toch onder de 17 kilo blijven?), maar dat mijn hb dramatisch laag is. Flink balen, want als ik met dit hb weer zoveel bloedverlies heb tijdens de bevalling, dan zou er wel eens een bloedtransfusie aan vast kunnen zitten. En daar zit ik natuurlijk niet op te wachten. We proberen de boel nu de komende 4 weken nog even flink op te krikken met bruistabletten die ik 1 keer per dag moet innemen. Ik hoop maar dat het enig effect heeft. Wel begrijp ik opeens waarom ik me zo slap voel, zoveel transpireer (vooral ’s nachts), weinig eetlust heb, na 1 trap op al enorm kortademig ben en ik de hele dag zou kunnen slapen. Er vielen dus wat puzzelstukjes op hun plek: ik heb gewoon hartstikke bloedarmoede. Toch raar dat je dat de ene zwangerschap niet hebt, en de andere dus wel. Echt veel doe ik dus ook niet. Gelukkig is het mooi weer, Sterre speelt lekker buiten en ik zit op een bankje een beetje erbij te niksen. Daarna heb ik nog even de ramen gezeemd samen met Sterre en toen zijn we allebei gaan slapen. Ik sliep zo 2 uur achter elkaar, Sterre werd vlak na mij wakker. Daarna koken, en toen was Maik alweer thuis. Toch fijn als die het ’s avonds over neemt nu. Ik heb echt geen puf meer.

No Comments

Post a Comment