Het heerst…
Heb ik er in de meivakantie nog helemaal een leuke afspraak voor afgezegd. Het zoontje van een collega had waterpokken en gezien het feit dat Sterre die weken alleen maar aan het jammeren en jengelen was van verkoudheden, koorts en tandjes die doorkwamen, snakten we naar een wat vrolijker meisje. En slaap, want de nachten waren killing. Waterpokken leken me dus geen goed idee voor Sterre. Nog steeds niet trouwens, want het is zo fijn om weer een gezellig meisje thuis te hebben. En goed te slapen ’s nachts. Toch vrees ik het ergste. Er hing namelijk een groot plakkaat op de deur bij het kinderdagverblijf vanmiddag. De boodschap loog er niet om: ER HEERST WATERPOKKEN! O. Nou, dan zullen wij een dezer dagen hier ook wel de klos zijn. Bij het uitkleden vanavond dacht ik de eerste tekenen al te zien. Haar hele ruggetje zat onder de uitslag. Toevallig zag ik laatst foto’s van de rug van Lianne op haar site en daar leek het op. Zij had de 6e ziekte. Dus wellicht wordt het nog leuker: de 6e ziekte en waterpokken tegelijk. Wat een feest! Of zou Sterre zo’n goede weerstand hebben dat ze het gewoon nog niet krijgt. Dat kan ook. We merken het vanzelf wel. Over vandaag heb ik trouwens weinig bijzonders te melden. We hadden een goede nacht, een Sterre in tophumeur vanmorgen (halo, halo, halo!) en een al net zo gezellig meisje bij thuiskomst. Ze at, met het een en ander uit de trucendoos van mama, haar hele bordje leeg. Pakte daarna zelfs nog een halve rundervink van het bord van papa! En stak het zo in haar mond. Helaas was het te groot dus onder veelvuldig kokhalzen kwam het stuk vlees er net zo hard weer uit. Weer wat geleerd ;-) Voor het naar bed gaan ging Sterre nog even douchen. Ze had op het kinderdagverblijf de appelsap over haar kleren gegooid dus ze voelde plakkerig aan, maar ook haar voeten en handen waren gitzwart. Lijkt wel of daar asfalt op de vloer ligt. Nu is ze weer lekker schoon.
No Comments