Holiday in France
Het begon goed, ons kleine weekje naar Frankrijk. Al bij Dordrecht had Sterre de halve achterbank ondergekotst. Na 3 uur rijden waren we ongeveer 8 keer gestopt en was Sterre door haar halve kledingvoorraad heen. Ze bleef overgeven. En roepen dat ze buikpijn had en moest poepen. Ze verwarde het met spugen. Want hoewel we haar steeds op het potje zetten, kwam er geen poep, maar wel kots. Het arme kind. En ook wel een beetje arme papa en mama. Het is echt niet fijn rijden zo, maar we moesten toch echt door tot Amiens. Toen we daar nog 3 kwartier vandaan waren, vond Sterre het genoeg geweest. We stonden bij een benzinepomp en ze zei: hier is het hotel! Wij uitleggen dat het dat echt niet was en we nog een heel klein stukje moesten rijden. Tegen elven kwamen we aan in het hotel, waar ik eerst onder de douche en half uur kleding heb staan uitspoelen. Daarna zijn we allemaal in bed gekropen. Niemand sliep goed. Sterre werd alsmaar wakker omdat ze misselijk was en wij waren op onze hoede, omdat we niet wilden dat Sterre haar campingbedje zou onderspugen. Uiteindelijk deed ze dat ook niet. Wel ons bed, mijn pyama en haar laatste rompertje. ’s Morgens twijfelden we wat te doen. Terug naar huis, of door? Elke slok water leek er direct weer uit te komen. Dit hadden we eerder gehad en het eindigde met een ziekenhuisopname. Dat wil je niet in het buitenland. Aan de andere kant was naar huis rijden langer dan naar de camping. En een spuugsessie kan soms ook ineens weer voorbij zijn. We besloten door te rijden. Mijn moeder bleek uiteindelijk de gouden tip te hebben door gesmst: koop waterijsjes! Dat deden we en het werkte. Sterre kreeg kleine beetjes vocht binnen en knapte op. Eenmaal op de camping leek ze niet meer ziek en ging ze druk helpen met het opzetten van de tent. Ze genoot. Toen ie eenmaal stond rende ze voortdurend rond op de camping, ging de tent in en uit en riep: papa, mama, kom is oo-hoook! ’s Avonds gingen we eten in een restaurant in Yport en toen gingen er al gewoon weer frietjes in. Iedereen opgelucht. Sterre zelf ook, ze zei heel vaak dat ze niet meer ziek was en dat ze nu weer beter was, maar eerst ziek was en moest spugen maar nu niet meer. Kletsmajoor. Woensdag gingen we naar Fecamp, een plaatjes op 10 minuutjes rijden. Het was prachtig weer. We aten een pannekoek op de boulevard, zaten een poosje op een kiezelstrand (en dat zit niet lekker…) liepen wat door het stadje en gingen toen terug naar de camping. Rond 5 uur kwamen Laura, Eddo en Tijn met de camper aan. Nadat zij geinstalleerd waren gingen we lekker uit eten. Tijn en Sterre hadden de grootste lol. Ze renden rondjes rond de tafel, aten frietjes en vlees en lachten heel wat af. Helaas moesten we wel binnen zitten, want het begon flink te regenen. De hele nacht door trouwens, dat was niet zo fijn. Ik had het koud en ’s morgens was alles in de tent vochtig. Het regende niet meer, maar het was bewolkt en druilerig. We besloten maar iets te gaan doen, en reden naar Etretat. Daar staat in de zee een rots in de vorm van een olifant. We hebben langs de boulevard gelopen, een pannekoek die naar rubber smaakte gegeten en wat gewinkeld. Aan het einde van de dag klaarde het op en het idee van een bbq ontstond. De mannen deden boodschappen, terwijl de vrouwen los gingen in een hippe kledingzaak met superkortingen. Sterre paste alles gewillig, zo fijn! Ze werd ook helemaal blij van alles wat ik uitzocht, op een paar dingen na. Die hoefde ze niet. Ik heb ze braaf teruggelegd, ook al vond ik het heel jammer. Kindjes hebben nou eenmaal een eigen wil… Op de camping terug ben ik salade gaan maken, de kindjes hebben gespeeld en de mannen staken de bbq aan. Laura mocht gewoon lekker zwanger in een stoel hangen :-) Dat hoort er bij als je de 30 weken gepasseerd bent… De bbq was geslaagd, op een paar hele vieze worstjes na. Het zonnetje scheen, de wijn smaakte en het was gezellig. Toch nog een geslaagde dag, ondanks het slechte weer die ochtend. ’s Nachts had ik het wederom heel koud gehad. Toen op zaterdagochtend er geen zonnestraaltje te bekennen was, en we alleen een dik pak bewolking zagen, besloten we de tent maar in te pakken. We reden via een paar mooie weggetjes naar een havenstadje. Daar liepen we rond, ontdekte dat het prachtig weer werd en deden dus boodschappen voor een picknick aan zee. Zo konden we toch nog even van de zon genieten. Rond 3 uur zijn wij naar Dieppe door gereden, terwijl Laura en Eddo nog even bleven relaxen. Wij wilden graag nog een Frans prentenboek voor Sterre kopen, zoals we altijd doen als we in het buitenland zijn. Dieppe bleek een heel leuke stad. Sterre stapte dapper rond in haar nieuwe rokje met paarse legging en zeurde om een ijsje. Wat ze natuurlijk ook kreeg, het was tenslotte vakantie. We kochten een leuk boekje over een vriendelijk konijn en stapten rond 6 uur de auto in op weg naar Nederland. Tussendoor aten we een frietje langs de weg en tegen half 12 waren we weer thuis. Konden we heerlijk in ons eigen bedje!
No Comments