Huize Ziek & Snot
Schreef ik 4 feb al over het spugen van Sterre, dat eigenlijk maar van korte duur was gelukkig, na haar verjaardag begon de volgende ellende. Nu was Sterre de hele winter nog niet ziek geweest, dus echt te klagen hadden we niet, maar vervelend is het wel. Haar verjaardag was natuurlijk superspannend. Voorafgaand waren er huilbuien omdat ze het zo spannend vond om de klassen rond te gaan, maar de dag was leuk geweest. Witjes kwam ze ’s middags de trap op. Op de bank viel ze in slaap. Het was leuk geweest, maar ze moest toch een beetje huilen en kon niet goed aangeven waarom. Ik dacht vermoeidheid. Toen ze een uur later wakker werd was de bleekheid vervangen door rode wangen. Koorts. En hoog ook. Sterre sliep die nacht dus weer bij mij, Maik bij Yuren. Het was een dramatische nacht. Ik geloof niet dat ik ook maar 1 oog heb dichtgedaan. Sterre voelde zich echt niet lekker, lag de draaien, schoppen, ijlen, huilen en mopperen. Wilde geen paracetamol, geen neusdruppels, geen drinken. Zo tegen 4 uur begon ik me ook niet goed te voelen. Ik was al snipverkouden, maar mijn wang deed pijn, ik begon te rillen, mijn spieren en botten deden zeer en eigenlijk voelde ik de bui al hangen. Toen de wekker ging had ik 39,4 en Sterre 39,8 (hoera, ik heb gewonnen! riep ze nog…). Dat betekende niet werken, maar de hele dag in bed. En flink aan de paracetamol. Wat bij mij wel hielp, maar bij Sterre niet goed aansloeg (of ze had zonder misschien wel 42 graden koorts gehad, dat kon ook). Op woensdag werd ook Maik ziek en later Yuren. Allemaal hoge koorts. Omdat we amper geslapen hadden en ons hondsberoerd voelden, toch maar oma Ineke gebeld of zij de zorg voor Yuren kon overnemen. We waren simpelweg te ziek om voor hem te zorgen. Met een enigzins schuldgevoel gaven we hem mee, we wisten gelukkig dat hij in goede handen zou zijn en ook dat dit de beste oplossing was voor iedereen. Maik was zo ziek dat hij zich voor 2 dagen terugtrok in de kamer van Sterre, de meiden verbleven in het grote bed boven op zolder. Lang leve Zeppelin en de dvd van Buurman & Buurman. Sterre keek en sliep, ik lag vooral pijn te hebben vanwege de kaakholteontsteking die ik blijkbaar had. Die intense kloppende pijn was vreselijk, ik bedacht me dat ik serieus nog liever een bevalling deed dan 4 nachten niet slapen vanwege de pijn. Het kwam dwars door de paracetamol heen. Maar goed, op donderdag lag ik nog de hele dag op bed, maar vandaag was ik koortsvrij en heb ik me aangekleed. Ook omdat de kraamzorg voor de intake kwam, maar ik voelde me beter. De pijn was er nog, maar minder hevig. Wel moe en wiebelig op mijn benen, dus het was fijn dat Yuren nog een nachtje bij opa en oma mocht blijven. Vanmiddag ging ineens dat nare, kloppende gevoel weg en dus heb ik nu het idee dat ik het ergste echt gehad heb. Maik was overdag ook fitter, maar tegen de avond begon bij hem de koorts weer op te lopen tot 39. Sterre houdt onverminderd hoge koorts. Vannacht nog 40 graden, en ze maakt dan vreselijk drama als ze een paracetamol moet van mij. Ik vermoed dat het herstel bij Sterre minder snel gaat, omdat ze gewoon weigert te eten. Dan heeft je lijf geen energie om te vechten tegen de koorts. Dus heb ik vanavond een verhaal gehouden over soldaatjes die alleen maar kunnen vechten tegen de koorts als je eet. Want zonder eten zijn ze te zwak. En dat zij moet winnen, niet de koorts! Ze leek het verhaal te snappen en at prompt een kwart peertje, een cracker met hagelslag en een paar chipjes. Het is in ieder geval iets. En nu maar zien wat de nacht brengt. Ik hoop dat ik echt wat uurtjes kan meepikken vannacht, want ik ben uitgeput van 4 nachten niets slapen. Als Sterre het een beetje vol houdt en die pijn is weg moet het lukken. Dan halen we morgen Yuren weer op (die schijnt alweer fitter te zijn), hoop ik dat Maik ook weer fit is, Sterre eindelijk opknapt en we tenslotte nu eens echt richting lente gaan…. We zijn toe aan zon, weerstand, verlof! (nog maar 1 weekje werken hoera!)
No Comments