Is het al droog, mama?
Het zelf spelen gaat de laatste tijd heel goed. Ineens merk je een stukje ontwikkeling daarin. De fantasie van Sterre is prima, hele verhalen vertelt ze aan de poppen of gewoon in zichzelf. Ze kookt. En dan niet in haar pas verworven keukentje, nee, ze sjouwt alles naar de andere kant van de kamer om daar gewoon op haar 2 jaar oude HEMA kookplaatje te gaan koken… Ze doet alsof ze een duiker is met haar knalroze duikbril op. Als je niet oplet, lijmt ze veertjes op de tafel en pompoentjes op de kast met kinderplaksel. Ze verzint zelf spelletjes en vraagt of ik mee kom doen, legt mij dan uit hoe de spelregels gaan en o wee als ik het anders doe! Soms vind ik het gewoon heerlijk om op de bank met een tijdschrift te zitten en vanuit mijn ooghoeken te spieken wat ze nu weer verzonnen heeft. Het is wel steevast een rommeltje elke dag. En opruimen is niet haar hobby. Zodra het etenstijd is en ik over opruimen begin, begint Sterre er over dat ze te moe is. Zelfs als ze net uit bed komt na het middagslaapje, dat tegenwoordig weer goed lukt. Gisteren heb ik haar uitgelegd dat je het beste kunt beginnen met de grote dingen op te ruimen, want dat is makkelijk en geeft snel resultaat. Dat pakte ze wel goed op. Vandaag zei ze zelf: ik doe eerst alle grote dingen mama. We hebben ook weer erg gelachen om een aantal opmerkingen. Zo zegt ze tegenwoordig steeds als wij iets vragen: daar moet ik eerst even over nadenken. Trekt ze er ook nog zo’n gewichtig denk-gezicht bij en zegt dan: ja oke, dat is goed mama. Je hoort dan eigenlijk jezelf praten, want ik zeg ook best vaak dat ik er even over moet nadenken. Grappig dus. Vandaag zijn we enorm aan het knutselen geweest. We hebben via Hip & Hot van dat sticker-mozaiek gekregen om te testen. Hartstikke leuk spul, nog wel wat te moeilijk voor Sterre. Desondanks zijn we er een hele ochtend mee zoet geweest (ik vooral). Maar de zeemeermin is goed gelukt. Na de lunch hebben we vervolgens nog met gips gewerkt. Dat had ze gekregen voor haar verjaardag. Ik vond het nogal een troep, om eerlijk te zijn. Hoewel ik precies de gebruiksaanwijzing volgde, bleef het gips een beetje aan de dikke kant en kregen we de vormpjes ook niet goed gevuld. Het was duidelijk niet iets wat ze zelf kon doen, ze kon alleen maar toekijken. Na het vullen van de vormpjes (en het opruimen van de kliederzooi) moest het 6 uur drogen. En das moeilijk voor kleine meisjes zoals Sterre. Ik denk dat ze ongeveer iedere 5 minuten vroeg of het al droog was. Dat ik steeds zei dat we pas na het avondeten konden schilderen, bleef niet hangen, want ze bleef het vragen :-) Maar goed, dat staat dus voor vanavond op het programma, het verven van de gipsendiertjes. Dat kan ze natuurlijk wel zelf. Onder begeleiding dan, want met verf en kleine kindjes moet je altijd een beetje oppassen. Dus, we zijn weer flink bezig geweest vandaag! Maar het is dan ook niet voor niks vakantie natuurlijk, en ik vind het zelf ook wel leuk om samen met Sterre lekker aan tafel te frobelen. Dat lukt ook nog goed met dikke buik. Overigens gaat het met die buik een beetje te goed zeg maar. Ik ben nu 1 kilo zwaarder dan bij Sterre op het laatst… Nu houd ik wel wat vocht vast, dat had ik bij haar niet. Maar mijn buik is ook echt dik. En dan is de fase van verdubbeling van gewicht bij het kindje nog maar net ingegaan! Die moet de komende weken nog 2 keer zo zwaar worden, wat zou dat voor mij betekenen? Krijg ik het er ooit nog af? Verder gaat het allemaal goed, mijn hb was wat aan de lage kant dus de verloskundige adviseerde aan de Floradix te gaan. Als ik namelijk bij de bevalling weer een fluxus krijg, dan zit je zo aan een bloedtransfusie als je hb toch al wat lager was. Dat advies neem ik dus maar ten harte. Een geheel andere zwangerschap dus, op alle fronten: misselijker, dikker, vocht vasthouden, lager hb. Alleen de bloeddruk is keurig netjes 110/60 steeds en de bekkenpijn is bekend. Maar verder alles anders. Zou het dan toch een jongetje zijn? Wij zijn heel benieuwd! (maar nog 11 weekjes geduld voor we het zeker weten helaas…)
No Comments