Jeuk
Het ging hier even niet zo lekker. Ik voelde me uitgeput. Eerst natuurlijk Maik ziek, waardoor ik alles alleen moest doen. Dat is vooral ’s nachts slopend. Daarnaast kreeg Sterre weer eczeem. Ze heeft veel jeuk en met name ’s nachts wordt ze daar telkens wakker van. Dan krabde ze haar hele gezicht open, zo zielig. En maar huilen. Ik was dan ook bekaf. Daardoor kamp ik met twijfels over de borstvoeding. Ik houd me heel goed aan het dieet, maar kennelijk is ze ineens ergens allergisch voor geworden wat ze eerder nog niet was. Of het zijn nog steeds naweeen van de vis vorige week vrijdag. Het is niet zo dat haar hele lijf onder de plekken zit, maar er is wel weer eczeem bij haar oortjes, armpjes en knieholtes. Kleine plekjes, maar ze jeuken genoeg om zowel Sterre als haar mama slapenloze nachten te bezorgen. Ik was gisteren echt oververmoeid. En dan moet je nog gewoon werken ook, na zo’n nacht van slechts 3 uur slaap. Geen goeie combi… Ik wilde eigenlijk maar gewoon met de borstvoeding kappen. Dan hoef ik ook niet bang te zijn dat ik iets gegeten heb waar zij last van krijgt. Om dit te overleggen belde ik een lactatiekundige en de huisarts. Allebei adviseerden ze me om toch door te zetten, juist nu ze zo zeldzaam gevoelig blijkt te zijn. Borstvoeding is het enige waarvan wetenschappelijk bewezen is dat het allergie kan voorkomen. Oke, dat is bij Sterre dus niet het geval, maar als ik doorzet zal het voorkomen dat het nog erger wordt en is er een grotere kans dat ze er overheen groeit. Met andere woorden, doorzetten dus. De lactatiekundige raadde me eveneens een mesoloog aan. Geen idee wat het is, maar het is een soort van bokkie-wokkie arts. Alles om te voorkomen dat ze Sterre gaan lekprikken met naalden en besmeren met hydrocortison creme die de bijnieren aantast. En het toeval wil dat Niky goede ervaringen met de mesoloog heeft (toevallig nog dezelfde ook) dus let’s give it a try… Naast de allergie en de jeuk, weigert Sterre momenteel ook al het eten. Het maakt niet uit wat je haar voor zet: fruit, groente, brood, ze duwt voortdurend je handen weg en klemt haar kaken stevig op elkaar. Lukt het je toch om een stukje brood naar binnen te proppen, dan duwt ze het vakkundig met haar tong er weer uit. Met als gevolg dat we nu alweer een week op volledige borstvoeding zitten (want dat wil ze dan weer wel). Gelukkig at ze vanmiddag met veel pijn en moeite een halve boterham, dus wie weet is dit de ommekeer. Laten we het hopen. Ook heeft ze na het smeren van hydrocortisoncreme vannacht goed geslapen. Daar knapt een mens van op. Ik wil daar echter niet mee blijven smeren, dus hopenlijk vinden we de boosdoener van het eczeem snel. Vandaag ff niet zo’n positief logje dus. Deze mama is moe….
No Comments