Kerstboom optuigen

Kerstboom optuigen

Vorig jaar heeft Sterre er niet zoveel van meegekregen, maar dit jaar snapt ze er een stuk meer van. Sinterklaas is weg (naar Spanje) en nu komt de kerstman. En dan gaan ook alle sinterklaaskleurplaten de prullenbak in, de cd’s de kast in, de puzzels en poppen een speciale sinterklaasdoos in, de pepernoten staan niet meer op tafel en de sinterklaasboekjes vertrekken naar zolder. Tevoorschijn komen de kerstboekjes, de kerstkleurplaten, de kerstkransjes en we gaan over op O denneboom en Jinglebells. Sterre, flexibel als ze is, gaat hier vloeiend in mee. Intussen kent ze al een hoop kerstliedjes die ze meezingt met de cd’s (ook al zijn ze Engels!) en heeft ze een berg nieuwe woordjes aan haar vocabulaire toegevoegd: kerstbal, kerstboom, sneeuwvlokjes, kerstman en dennenaalden. Vanmorgen reden we met de auto naar het Malieveld om er een kerstboom uit te zoeken. Na even rondkijken, wat Sterre niet kon waarderen vanwege de kou en het verstrikt raken in een visdraadje op de grond, bleven we hangen bij 3 kleine boompjes met zo’n getimmerd kruis aan de onderkant. Het Malieveld had geen bomen in pot, die we eigenlijk wilden, want daar had spint in gezeten en die waren allemaal afgekeurd. We kozen dus tenslottte toch maar eentje zonder pot. Eenmaal thuis bleek het boompje groter dan we dachten, of eigenlijk vooral breder dan we dachten. We moesten de kast dus enigzins verschuiven, maar gelukkig was er toen plek genoeg. Maik hing de lampjes er in en Sterre ging naar bed. Helaas werd ze al na een klein uurtje wakker, en was ook duidelijk niet uitgeslapen. Net als gisteren eigenlijk. Ze bleef jammeren en driftig zijn, niks was goed. Omdat het gisteren goed werkte om even naar buiten te gaan, stapten we op de fiets richting de stad. We hadden nog wat boodschappen te doen. Achteraf gezien was het een iets minder goed idee dat we waren gaan fietsen, want het was KOUD! Echt, mijn handen bevroren. Ik had Sterre’s handjes zo goed als dat ging in haar zakken gestopt, dus ik hoop niet dat ze bij haar net zo’n pijn gingen doen als bij mij. Toen we in een winkel kwamen begonnen mijn handen accuut te tintelen, zo koud waren ze geweest. Het was niet fijn en ik had het dan ook al snel gehad in de stad. Ineens waren een aantal boodschappen niet zo urgent meer als ik eerder dacht: die nieuwe bloemen voor in de vaas komen morgen wel, die kerstbal die Sterre mag uitkiezen gaan we van de week wel halen en die nieuwe rompertjes met lange mouwen ook. Thuis konden we dan eindelijk de kerstboom gaan optuigen. Sterre vond het erg leuk. Ze liep maar heen en weer tussen de boom en de doos met kerstballen. Heel knap dat het haar zelfs lukte om haakjes door het ringetje te halen. Wat nog wel een beetje moeilijk was bleek het accepteren dat zo’n boom op een bepaald moment vol genoeg hangt en je dan dus moet stoppen met ballen erin hangen. Dat kon in haar ogen niet. Er waren nog zat ballen over en die had ze er het liefst allemaal ingehangen. Gelukkig wisten we haar af te leiden met het aansteken van de kaarsjes. En zo zit je dan ineens in kerstsfeer. Toch wel weer leuk…

No Comments

Post a Comment