Kerstvrouw
Het gaat wat beter met Sterre. Het snotneusje wordt minder, het hoesten klinkt beter en ze eet weer redelijk. Vanmorgen een heel bord pap met een half appeltje op, later een half stuk ontbijtkoek en ’s avonds 4 worteltjes, een beetje tauge en een mandarijntje. En daarnaast natuurlijk goed bij mama gedronken, met als klap op de vuurpijl een flesje met 135 cc voor het slapen gaan! Als we dat vergelijken met de afgelopen dagen is dat super, toen dronk ze hooguit 20 cc voor ze naar bed ging. Ze heeft nog wel last van haar oortje denken we. Ze grijpt er nog regelmatig naar. In theorie kan dat ook zijn omdat het jeukt natuurlijk, wat een teken is dat het aan het genezen is. We zien het wel, we zijn allang blij dat ze het ergste gehad heeft. De zaterdag was verder een productieve dag. Eigenlijk waren we niet van plan om een kerstboom te nemen, we dachten kerst dit jaar tussen de verhuisdozen te vieren. Nu we voor de zoveelste keer een brief ontvingen dat de oplevering van het huis is uitgesteld, besloten we het roer maar eens helemaal om te gooien. Zodra Sterre in bed lag voor haar middagslaapje, gingen Maik en ik flink aan de slag om alle zooi op te ruimen. De kast lag vol met troep, dat is nu allemaal uitgezocht, weggegooid of opgeborgen. Toen Sterre weer wakker was, zijn we de stad in gegaan om een mand te kopen voor haar speelgoed en een kerstboompje te regelen. Eenmaal thuis werden de kerstspullen uit de berging gehaald en hebben we de boom opgetuigd en het huis versierd. We zijn erg tevreden met het resultaat. Natuurlijk moest Sterre met mama’s kerstmuts bij de boom op de foto. Ze vond het wel leuk, al die lichtjes, cadeautjes en grappige muts op haar hoofd. Ze trok ‘m er steeds af om te bekijken. En nee…dit wordt niet onze kerstkaart. Met alle respect voor de mensen die zoiets fantastisch vinden, wij vinden het supercliche en daardoor een beetje suf.
No Comments