Kidsplayground

Kidsplayground

Om 10 uur stonden we voor de deur bij Kidsplayground in Delft. Laura en Tijn kwamen ook. Ik moest bij binnenkomst even wennen. Heel anders dan K & K, waar ik vaak met Sterre ga spelen. Dit had een Amerikaanse uitstraling, met plastich stoeltjes, mensen verkleed als clown, een balie waar een vette hap werd verkocht en overal felle kleuren. We gingen meteen naar het gedeelte van 0-4 jaar en zochten snel een plekje. We waren namelijk niet de enige… Sterre moest ook wennen. De drukte, al die kindjes die in het speelveld door elkaar renden en elkaar duwden. Niet voor haar. Ik besloot even mee te gaan spelen, we waren tenslotte niet voor niets gekomen. Langzaam begon ze te ontspannen en genieten. Op de schuimrubberen dingen klimmen en er af geleiden. Met ballen gooien. Op het springkussen. Tenslotte mocht ik weer gaan zitten. Laura en ik dronken een kopje thee en kletsten wat. Ineens gegil. Wat er nou precies gebeurd was weet ik niet, maar Sterre had verdriet. En ze wees naar een ander meisje. Even troosten, wat eten en drinken en weer verder spelen. Nu vond ze het toch enger, dus zijn Laura en ik uiteindelijk maar samen met de kindjes in het springkussen gaan zitten. Intussen gingen ook veel mensen naar huis, dus het werd rustiger. Sterre kraaide van plezier, dat springkussen vond ze wel wat. Ze kreeg meteen de hik van het vele lachen. Tijn genoot net zo. Leuk om te zien. Vlak voor we naar huis gingen haalde Sterre nog een halsbrekende toer uit door over het schuimrubberen randje van het speelveld te lopen. Ik zag het en dacht meteen: die gaat vallen. Dus ik rende er heen. Te laat… daar ging ze al. Zo met haar hoofd op de stenen vloer. Dikke tranen. Ze was ontroostbaar. Na ruim een kwartier huilen vroeg ze om mama drinken en ben ik toch even gezwicht (Sterre mag overdag eigenlijk niet meer drinken bij mama is de afspraak). Nu werd ze wel stil en konden we op huis aan. Waar Sterre te moe was om nog te eten en ze dus bijna gelijk haar bedje in ging. Toen ze er uit kwam was ze niet te genieten. Alles was nee. Overal schreeuwde ze om, gewoon praten was er niet meer bij. Toen ze ook nog begon te niesen voelde ik de bui al hangen…ze wordt vast verkouden!

No Comments

Post a Comment