Koffie en kind
Vanmorgen al heel vroeg zaten Sterre en ik, net als vorige week vrijdag, op de fiets. Dit keer regende het ook, beetje jammer. Toch was het lekker om even te bewegen, Sterre genoot van de omgeving. Een half uur later waren we op de plaats van bestemming: koffie en kind. Dit is een ontmoetingsclub voor ouders met kinderen tot 4 jaar. Het bestaat sinds juli dit jaar en is een initiatief van Carolien Leeuwenburgh en Michelle Schmit-de Leeuw. Zij hebben in een gebouw van DAK (waar Sterre ook op het kinderdagverblijf zit)een prachtige ruimte ingericht. Het is een mooi nieuw gebouw, voorzien van alle gemakken zoals kinderwc-tjes, verschoonplek, een heerlijke lounge-bank, espresso-apparaat en heeeeeel veel leuk speelgoed! We werden hartelijk ontvangen, het was best druk met mama’s, papa’s en kindjes. Sterre vond het leuk, maar ook een beetje spannend. Ze durfde niet zo goed alleen te spelen, ik moest overal mee naar toe. Wat ik wel heel stoer vond, was dat ze als enige kindje geschminkt durfde te worden! Een zonnetje op haar wang, ze heeft het er de hele dag over gehad. Ik dronk een koffie verkeerd en raakte in gesprek met een andere moeder. Beetje zweverig type, dus ik was blij dat Sterre me nodig had. Toen het ijs gebroken was wilde Sterre wel even alleen bij het keukentje spelen. Er mochten geen andere kindjes in de buurt zijn en mama moest vlakbij blijven, maar het was al heel wat. Tot ze de oven opentrok, deze met een klap op haar benen viel en ze vervolgens niet kon bedenken hoe ze die klep weer omhoog kreeg. Dan blijft er maar 1 ding over: krijsen! Dit deed ze trouwens ook toen ik naar de wc ging, keihard huilen voor de deur van de wc. Gelukkig waren de tranen snel gedroogd. Eenmaal thuis was Sterre doodop van het spelen, ze wilde graag naar bed. Beetje jammer dat de nieuwe buren het een goed tijdstip vonden om te gaan boren. Al na een half uur was Sterre wakker, en ik kan je vertellen: kort slapen en een tanden-explosie (er is er weer eentje door, halleluja!) is geen handige combi. Sterre was de rest van de middag werkelijk waar niet te genieten. Ze wilde niks eten, ze wilde niet spelen en toen we ’s middags nog even bij Nura waren begon ze ook overal om te huilen. Tegen half 5 ging ik naar huis, maar Sterre wilde niet mee. Van Musetta mocht ze wel even blijven spelen. Dat vond ik ook goed, dus ik liep naar beneden. Ik wilde net naar buiten gaan, toen ik Sterre paniekerig hoorde roepen: mama, mama! Dus toch maar weer naar boven. Waar Sterre vrolijk begon verder te spelen zodra ze me zag en besloot toch niet naar huis te willen. In dat circus had ik geen zin, dus besloot ik voor haar dat ze toch mee naar huis ging. Daar heeft ze nog zeker 20 minuten in de gang staan huilen, want ze wilde niet mee naar boven. En als ik boven was riep ze me en moest ik naar beneden komen. Twee keer deed ik dat, en zodra ik dan beneden kwam zei ze heel boos: nee! Of ze rende snel naar de voordeur. Toen was ik het beu en heb ik er geen aandacht meer aan geschonken. Na een poosje negeren kwam ik nog 1 keer beneden en jawel hoor, toen koos ze eieren voor haar geld en ging ze mee naar boven. Waar ik haar voor een educatieve aflevering van schooltv heb gezet, terwijl ik kon koken. Ik had even geen energie meer voor peuterpuberen…
No Comments