Kriebelbeestjes

Kriebelbeestjes

Ik had voorgesteld op het kinderdagverblijf om Sterre maar weer 2 keer per dag te laten slapen in plaats van 1 keer. Dan red ze de avond toch beter heb ik het idee. Dat was geen probleem. Ze was inderdaad wat vrolijker dan gisteren. Maar aan driftbuien geen gebrek hoor. Al meteen toen we binnen waren begon er eentje: ze wilde graag haar tasje zelf uitpakken en dat mocht niet. Meteen wierp ze zich op de grond, al spartelend en gillend. Ik ken het intussen wel en liet haar lekker in haar sop gaarkoken. Toen ze gekalmeerd was, besloot ik haar onder de douche te zetten. Ze zag er namelijk niet uit. De outfit die ze aan had was gewoon te lelijk (ze had alweer een glas appelsap over haar kleren gegooid). Een of andere veel te korte zuurstokroze fluwelen broek, een blauw jongensrompertje er onder en een geel kanten tuttig truitje erop. Waar ze het vandaan toveren op dat kdv weet ik niet, maar het is afschuwelijk. Daarnaast zag ze ook gitzwart. Zwarte handen, zwarte voeten en een zwarte wang. Tot slot zat haar hele gezicht onder het gedroogde snot. Uitkleden wilde ze helemaal niet, maar douchen was een feest. Lekker spetteren, spelen met het sop en haartjes wassen. Liggen en zitten onder de douche, mama die je natspettert en dat dan terug proberen te doen, waardoor mama’s hele broek kleddernat werd. Maar dan komt het moeilijke moment….je moet er uit. En als je toch al wat driftig van aard bent, nou dan valt dat moment niet mee. Ik deed mijn uiterste best om te zorgen dat ze zich niet zou bezeren op de harde tegelvloer, want als Sterre boos is gooit ze zich zo achterover. Daarna pakte ik het spartelende mensje op en droeg het naar de slaapkamer. Afdrogen wilde ze niet, insmeren wilde ze niet en de pyama aan wilde ze zeker niet, maar het moest allemaal toch. Zodra we aan het haren kammen toe waren werd het weer leuk. Dat wilde ze namelijk wel. En terug naar beneden was ook geen probleem. We gingen aan tafel aardappelen schillen. Sterre mocht helpen. Elke geschilde aardappel werd door haar vakkundig in de pan gegooid. Ik moest wel blijven opletten: tot 2 keer toe zette ze haar tanden in een rauwe aardappel, hihi. Daarna kwam er weer een moeilijk moment. De pan werd namelijk afgepakt om op de kookplaat te zetten. Sterre was het er helemaal niet mee eens. Ze werd zo boos, dat ze zowat uit de kinderstoel kronkelde. Ik kon haar nog net op tijd tegenhouden. De witlof was intussen al gaar, dus zette ik ter afleiding het bordje voor haar neus. Er ging zowaar wat naar binnen. Na een half uurtje kwam Maik thuis en konden we officieel aan tafel. De aardappelen waren gaar en Sterre ging ermee aan de slag. Ze is gek op aardappelen. Hele stukken verdwenen in haar mond. Soms zelfs zulke grote stukken, dat haar mond nauwelijks meer dicht ging. We hebben er foto’s van ;-) Tot slot werd er nog even geproost met mama’s glas wijn en toen was de avondmaaltijd voorbij. Nu kwam er nog een leuk gedeelte voor Sterre, want papa had een cadeautje bij zich. Het boekje “kriebelbeestjes”. Dat hadden we al in december besteld en was nu pas geleverd. Sterre opende bloedserieus het pakje. Ze vond het wel wat, dat nieuwe boekje. Ademloos voelde ze aan de huidjes van de verschillende dieren. Ze was zo onder de indruk, dat ze zonder mopperen mee naar boven ging. Oke, het tandenpoetsen ging dan weer niet zo soepel, maar daar bleef het bij. En nu slaapt ze (ondanks het vele hoesten) en hebben wij eindelijk even tijd voor onszelf.

No Comments

Post a Comment