Letters schrijven en 12 kilo!
De ochtend begon goed gister. Ontbijtje in bed, daarna aankleden en samen naar de bibliotheek. Sterre kan nu al zelf boekjes uitzoeken, ze is groot genoeg dat ze in de bakken kan kijken en dat geeft zo’n bib-bezoekje een extra dimensie. Ze had ook meteen minder geduld toen ik boekjes ging voorlezen. Er zijn altijd van die pop-up boeken die je niet mag lenen, dus die lees ik vaak daar even voor. Nu wilde ze alleen maar rondrennen en op de kindercomputer. Nadat we boekjes hadden uitgekozen, het afstempelen na wat ruzie met de stempelmachine gelukt was, liepen we weer naar huis. En toen voelde ik dat het niet meer ging. Voor het eerst deze zwangerschap merkte ik het: de bekkeninstabiliteit-periode is aangebroken. Ik had flink pijn, terug naar huis lopen ging bijna niet meer. Natuurlijk moest het toch, maar eenmaal thuis kon ik bijna niet meer bewegen. Ik baal er flink van. Het staat me nog vers in het geheugen wat een pijn ik de vorige keer had, hoe ik waggelend over straat ging en zelfs na de bevalling nog 9 maanden heb afgezien voor het over ging. Dat is geen leuk vooruitzicht. Maar ja, je doet er niks aan, behalve dus beseffen dat even naar de stad voortaan op de fiets moet en niet meer lopend kan. Ik heb besloten dit keer echt naar mijn lijf te houden, vorige keer ging ik gewoon maar door omdat ik me niet wilde laten kisten, maar dat heeft me veel pijn opgeleverd. Ook vannacht werd ik 3 keer wakker, draaien in bed is namelijk ook niet fijn. Maar goed, genoeg geklaagd, we hadden het over Sterre. Het meisje dat de rest van de middag heel lief voor mama was. Ging slapen toen dat moest, op tijd wakker werd en lief ging spelen zodat mama kon blijven zitten. Het meisje dat opeens 12 kilo weegt! Weer een mijlpaal voor ons, want elke kilo is er eentje. Ze eet ook goed momenteel. Zelfs vorige week, toen ze toch echt snotverkouden was, ging het nog best. Terwijl ze vorig jaar als ze zich niet lekker voelde gewoon niets wilde. Wat Sterre ook heel knap deed gisteren, was mij roepen omdat ze “mama’s letter en Sterre’s letter” geschreven had. En werkelijk waar, toen ik ging keken stond er een overduidelijke S in spiegelbeeld, een soort van mmmmmm en een streepje met een rondje er aan wat volgens haar door kon gaan voor de p van papa.
No Comments