Lopen, klimmen, klauteren
Ik had mooi weer verwacht en dus allerlei plannen om met Sterre naar het strand te gaan. Helaas was het bewolkt vanmorgen. Op zich geen probleem, want het kan dan nog steeds leuk zijn op het strand. Maar toen ik allerlei paniekerige berichten las op internet over noodweer en heftig onweer, zag ik er toch maar vanaf. Dus heb ik me vanmorgen bezig gehouden met het filmen van Sterre. Ze was lekker aan het lopen achter de blokkenkar. Dat gaat nu steeds beter. Eerst kon ze er nog niet zelf achter gaan staan en viel ze om zodra ze haar evenwicht verloor, maar nu kan ze het zelf en kan ze zich ook goed corrigeren. Je ziet meteen dat ze er meer lol in begint te krijgen. Ook zet ze heel af en toe een klein stapje los. Bijvoorbeeld van de hocker naar de bank ofzo. Ons meisje wordt sterker en ik begin er langzaam in te geloven dat ze over een maandje of 2 misschien wel kan lopen. Al kan het ook net zo goed niet zo zijn, want er zijn zat kindjes die allang de dingen doen die Sterre nu doet, en die lopen ook nog niet. Maar laat mij lekker dromen ;-) Naast het lopen achter de blokkenkar, had Sterre het ook druk met langs dingen lopen en op dingen klimmen. Bijvoorbeeld de bank. Het is allemaal op film gezet en die film komt er snel op! Sterre wilde vandaag niet veel eten, maar wel veel slapen. Is dat soms weer een voorbode van een virusje? Ze sliep van half 12 tot half 4. Kan ook vermoeidheid van 2 dagen kinderdagverblijf zijn hoor. Daarna gingen we nog even naar Musetta en Julyan. Nura was er jammer genoeg niet, maar dat vond Sterre niet zo erg. Ze kon zo namelijk lekker rustig met al Nura’s speelgoed spelen. Toen papa thuis kwam stapten we gauw in de auto, want we gingen op kraamvisite bij Maarten en Bianca. Zij hebben in mei een kindje gekregen, Tijn. Voor Sterre een klein beetje verwarrend, alweer een Tijn, maar een hele andere Tijn dan die ze al kende. Nou ja, baby is ook toepasselijk voor Tijn en dat woordje kan ze al goed zeggen. Sterre vond Tijn lief, het werd overladen met kusjes. Verder at ze ’s avonds redelijk haar aardappeltjes op en klom ze regelmatig op de bank. Ze viel er ook een paar keer af, waardoor ze moest huilen. Gelukkig liet ze zich vlot troosten. Ze werd wel steeds vermoeider, wat ook niet gek is voor een meisje wat normaal om 7 uur in bed ligt. We waren nu pas om 9 uur thuis en hebben haar dus gauw op bed gelegd.
No Comments