Menno
Onze buurman heet Menno. Menno heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht op Sterre. Zodra ze de deur van het balkon open gaat, kruipt Sterre als een speer richting het hekje, trekt zich er aan op en roept: alo, alo, alo! Menno zegt dan: Hallo Sterre en vervolgens begint Sterre zich enorm uit te sloven door zich te laten vallen of dingen op de grond te gooien onder luid geroep van “boem”! Eigenlijk is het wel grappig om te zien. We moeten haar maar snel leren dat bezette mannen van 30 jaar ouder niet echt een partij zijn, haha. Gisterochtend gingen we naar de Intratuin om wat planten en potten te kopen. Sterre keek er haar ogen uit. Ze kreeg ook weer volop aandacht van allerlei mensen. Toen we thuis waren, was ze enorm huilerig en hangerig. Ze wilde niet eten, ze wilde niet spelen, dus dachten we dat ze moe was. Helaas wilde ze ook niet slapen. Dan maar opblijven, al was dat geen succes. Martine kwam ons nieuwe huis kijken, ze had een leuk cadeautje voor Sterre gekocht. Maar Sterre bleef huilen. Bij Matine op schoot wilde ze ook al niet. Dan toch maar weer naar bed. Daar viel ze uiteindelijk toch in slaap. En lang ook! Ze sliep wel tot 6 uur ’s avonds. Toen ik haar uit bed haalde, begon ze echter ontroostbaar te huilen en ze voelde ook heel warm aan. De thermometer erbij gepakt en jawel hoor, koorts! De klieren in haar nek zijn opgezet, zou dit dan toch een reactie op de BMR-prik zijn? Ze hadden me gewaarschuwd voor rode vlekjes, maar die zie ik niet. Ondanks de koorts wilde Sterre ’s avonds gelukkig toch wel frietjes en een paar stukjes sinaasappel eten en daarna is ze maar weer naar bed gegaan. Vanmorgen was de koorts wel wat gezakt, maar helaas nog niet helemaal weg. We hopen maar dat ze snel opknapt, zodat we met dit heerlijke weer toch nog wat kunnen gaan doen!
No Comments