Met mama op de fiets
Geen kots-toestanden gehad vannacht, geen gehuil ook. Zul je altijd zien. Spreek je samen helemaal door hoe te reageren, gaat er niks gebeuren. Ze heeft zelfs weer heel goed geslapen, pas kwart over 8 vanmorgen was ze wakker. Dit keer geen ontbijt op bed, want we hadden een redelijk druk programma. Maik moest nog boodschappen doen, omdat we dat gisteren niet hadden gedaan. Dus snel eruit, douchen en eten. Daarna vertrok Maik, en hield ik Sterre nog even bezig. Ze was al snel moe en wilde slapen. Dus kon ik aan de slag met de was. Wij hebben weekend-stroom, dus wassen alleen in het weekend. En dan is me er toch altijd een berg… Ik was dan ook wel even bezig. Daarna ben ik aan het rondbellen geweest met mijn autoverzekering en Carglass, want gisteren onderweg naar huis zat er ineens een flinke barst in de voorruit van de auto. Die moet dus worden gemaakt, en snel ook, want hij scheurt steeds verder. Toen Maik thuis kwam werd Sterre net wakker. Na de lunch zijn we een stukje gaan fietsen. Maik heeft nu een fietsstoeltje op mijn nieuwe mamafiets gemonteerd dus dat moest worden uitgeprobeerd. Sterre vond het fantastisch! Ze bleef lachen, en ik ook omdat ze op weggetjes met hobbelsteentjes aldoor haar stem liet horen, zodat je die ook hoorde hobbelen. Kennelijk vond ze dat erg grappig. Uiteindelijk kwamen we terecht in de stad, waar we een nieuw dekentje voor Sterre’s bed moesten kopen. Ik had haar oude dekentje per ongeluk te heet gewassen (na het kotsen) en dat was dus verpest. Ook nog wat nieuwe rompertjes voor Sterre ingeslagen en toen weer naar huis. Dat fietsstoeltje zakte trouwens ook zo naar achteren, Maik had precies dezelfde fout gemaakt als bij zijn eigen stoeltje. De sluiting vind ik heel rottig, die zit zo strak dat ik ‘m bijna niet open krijg. Vanmiddag moest ik zo hard trekken, dat het ineens open vloog en ik keihard met mijn hand tegen Sterre’s hoofd kwam (en haar dus eigenlijk een soort van klap gaf). Brullen natuurlijk. Nu was ze ook erg moe, dus na het troosten mocht ze gelijk naar bed. Ze sliep tot Maroesja en Roland kwamen borrelen. Ze keek wel even beduusd toen we ineens met z’n vieren in haar kamertje stonden, maar al snel was het ijs gebroken en vond ze het heel gezellig. Ze kreeg zelfs ook een paar chipjes en een glas appelsap. En om 6 uur haar avondeten: aardappels met broccoli, wat ze grotendeels staand op at. De laatste hapjes mocht Maroesja geven en zo at ze haar hele bordje schoon leeg. Toen Maroes en Roland naar huis gingen, was het voor Sterre weer bedtijd.
No Comments