Mijn poep doet pijn!
Gisteren, Sterre was bij opa en oma geweest, stonk Sterre een uur in de wind. Ze liet aan de lopende band stinkwindjes. Aangezien ze dat eigenlijk nooit heeft, zette het ons al aan het denken. ’s Nachts sliep ze onrustig, klaagde over buikpijn en pijn aan haar poep. Ook plaste ze in bed en wilde ze bij ons slapen, wat we overigens niet goed vonden, want dan ligt ze alleen maar te draaien en te doen. Vanmorgen leek het wel een beetje beter met haar te gaan, tot een uur of 10. Toen had ze diarree. De hele dag door was ze afwisselend vrolijk en actief en hangerig en had ze diarree. Ze klaagde ook veel over buikpijn, echt zielig. Na 2 ongelukjes hebben we toch maar een luier aangetrokken, ze kon het gewoon echt niet ophouden en dat veroorzaakte ook nog een stress. Eten ging ook lastig, ’s morgens en ’s middags kreeg ik het brood er wel in maar ’s avonds wilde ze niet. Ook kwam er een lading yogo uit die ze net had opgedronken, ze is dus blijkbaar echt een beetje ziekig. Nu maar hopen dat wij het niet ook krijgen, zelf ben ik namelijk erg vatbaar voor buikgriepjes dus ik vind het wel eng. Gisteren kreeg Sterre trouwens een supergave klok van www.itsaclock.com. Dat is een prachtige klok (zie website) waarmee kinderen vanaf 3 jaar tijdsbesef kunnen krijgen en leren klokkijken. Aan de wijzers hangen figuurtjes en je kunt kaartjes in de rand zetten. We hadden duidelijk met Sterre afgesproken dat ze in de ochtend pas naar ons toe mocht komen als het feetje bij het bedje was. Dat had ze goed begrepen. Toen ze onze kamer binnenkwam vanmorgen zei ze: ik heb eerst op het klokje gekijkt en toen zag ik dat het feetje bij mijn bedje was en toen ben ik naar papa en mama gegaan. Knap kind. En voor ons fijn, want hopelijk staat ze nu niet meer om 6 uur bij ons bed. Dat vinden we een beetje vroeg. Terwijl ik dit typ krijg ik trouwens voortdurend schopjes van binnenuit. Zo leuk om dat weer te voelen! Al vanaf 10 en een halve weken voelde ik dit kindje regelmatig draaien in mijn buik, maar pas vanaf een dag of 3 voel ik ineens echte trapjes. Maik heeft het ook al even kunnen voelen, al is het voor hem nog wel erg licht. Langzaamaan begin ik me ook weer wat beter te voelen, minder misselijk en minder moe. Nu besef ik pas hoe beroerd ik was, veel erger dan bij Sterre. En het voelde sowieso erger, omdat ik nu gewoon moest werken en op vrije dagen Sterre moest entertainen. Gelukkig breekt eindelijk de periode aan dat het zwanger zijn leuk wordt. Het is nog even spannend tot vlak voor kerst, als we de 20 weken echo hebben. Maar als dat allemaal in orde is, dan gaan we er toch maar eens van proberen te genieten!
No Comments