Moe van een leuke dag
Het gaat goed met Sterre. Ik houd nu wat meer de blog van Yuren bij, omdat ik het bij Sterre de eerste 3 jaar ook heel trouw heb gedaan bijna dagelijks. Dus dat wil ik voor Yuren ook doen. Bovendien gebeurt er in die eerste periode vaak zoveel, dat het ook zinvoller is om het dan vaker bij te houden. Sterre is redelijk aan de nieuwe situatie gewend. Toch vecht ze af en toe een beetje om aandacht. Je kunt er de klok op gelijk zetten, maar als Yuren aan het drinken is moet Sterre plassen. Bijvoorbeeld. Soms pakt ze dan netjes zelf haar potje, maar er zijn ook momenten dat ze behoorlijk gaat etteren en per se wil dat ik haar help. Dan kan ze opeens niks meer en is ze overal te moe voor. Ik probeer een beetje te schipperen, de balans te vinden tussen streng zijn en er niet aan toegeven of een beetje meeveren om haar het gevoel te geven dat ze nog net zo belangrijk is als eerst. Vandaag hadden we een leuk uitstapje. We gingen naar de Olmenhorst voorjaarsfair. Daar waren we vorig jaar ook geweest, met net zulk prachtig weer. Toen vond Sterre het al leuk, maar was ze nog wat klein. Je zag dat ze nu veel meer genoot. Ze kon zelf rondlopen, in de speeltuin spelen, naar de diertjes kijken bij de kinderboerderij en lekker frietjes eten op de loungebank. Yuren hield zich ook goed, hij sliep zo’n beetje de hele middag. Maik en ik hadden ons er ook vanavond nog prima kunnen vermaken, maar Sterre was zo rond 4 uur echt helemaal afgedraaid. Vuurrode ogen, een wit gezichtje en ze kon bijna niet meer lopen van vermoeidheid. Uiteindelijk zaten we alsnog pas rond 6 uur in de auto (want nog even dit, nog even dat) en daar viel Sterre als een blok in slaap. Thuis hebben we maar even snel een broodje gegeten. Dat lag niet in de planning, maar de vis die we nodig hadden konden de we niet meer regelen. En voor Sterre was het ook beter, die kon na het eten direct naar bed.
No Comments