Mopperdemopper

Mopperdemopper

Sterre moppert wat af zo nu en dan. Soms lijkt het net of ze ook haar maandelijkse periodes heeft. Zo gaat het weken super en zo is ze ineens weer met haar verkeerde been uit bed gestapt. Of zou ze ook wat last hebben van de hectiek rondom opa Piet, de vermoeidheid van haar mama en de interne veranderingen mbt de komende baby? Hoe dan ook, het begint allemaal best z’n tol te eisen. Ik slaap nog redelijk en de bekkenpijn is best te doen (het is in elk geval minder erg dan het was bij Sterre). Maar het heen en weer gerace naar het Erasmus bijna elke dag hakt er best in. Ergens tussen de zorgen door probeer ik ook mijn werkzaamheden nog af te ronden (want dit is de laatste werkweek voor mijn verlof) en Sterre te vermaken (ik bak nog fanatiek brooddeegpoppetjes ivm de pasen en doe zelfs tikkertje en verstoppertje mee), maar om 8 uur val ik uitgeteld op de bank en ben ik echt niets meer waard. Mijn arme wederhelft klust zit in de tussentijd helemaal de rondte op zolder (het wordt mooi!) en zorgt haast elke avond dat Sterre haar bed in komt. Ik ben dus heel blij dat mijn verlof volgende week start. Als opa Piet nu ook nog kan zorgen dat hij weer lekker naar huis kan, dan kan ik gaan uitrusten, nog wat van de zon genieten en me opmaken voor de laatste zware hobbel die over een week of 7 hopelijk zich zal aandienen… Over opa Piet gesproken: vandaag ging het ietsje beter. Hij eet weer, is minder misselijk alleen de stoma wil nog niet goed lopen. Ook worden zijn bloedwaardes in de gaten gehouden om er op tijd bij te zijn mocht zich toch een abces aan het ontwikkelen zijn. Als de bloedwaardes goed blijven en de darman eindelijk weer eens op gang willen komen, zou het best kunnen dat opa vrijdag naar huis mag. Maar, we juichen nog niet te vroeg. Tot nu toe volgde op elke redelijke dag namelijk weer een slechte, dus we gaan maar niet op de zaken vooruit lopen.

No Comments

Post a Comment