Na verloop van tijd…
Het was werkelijk een dramatische nacht. Van 2 tot 4 heeft Sterre lopen spoken. Ze was klaar wakker en zette de hele tent op stelten. Zelfs toen we haar ten einde raad maar besloten te laten huilen, maakte ze zichzelf zo overstuur dat we er toch weer uit moesten. Tussen ons in in bed was geen succes, Sterre stuiterde als een soort stuiterbal van de een naar de ander. Gelukkig was ze daar wel zo moe van geworden, dat ze toen eindelijk in haar eigen bedje in slaap viel. Het oneerlijke is dan, dat voor ons de wekker gewoon afloopt om half 7, terwijl Sterre vrolijk doorslaapt tot half 10. Eenmaal wakker zat ze met slaapzak en al naast haar bedje. Met een glunderend hoofd zei ze: zelf er uit gegaan. Ik zei direct tegen haar dat ze echt heel vreselijk was geweest vannacht. Komt ze op me af lopen met haar liefste koppie en zegt: solly…mama. En ze geeft me een knuffel. Ze weet precies hoe ze je moet bespelen en daar moest ik eigenlijk ook wel heel erg om lachen. Na het ontbijt even buitengespeeld, daarna naar de fysio en toen kwam er een vervelend telefoontje. De auto was bij de garage voor de keuring en er bleek een hoop mee aan de hand te zijn. Eigenlijk teveel om nog te investeren. En dus moesten we halsoverkop nog op pad voor een nieuwe auto vanmiddag. Dat komt eigenlijk net even een jaartje te vroeg, maar ja. Wel wat geschikte wagentjes gezien, maar we gaan niet over 1 nacht ijs. Leuk was het dat Sterre tegen de autoverkoper zei: blauwe auto kapot, nu een roze kopen. Wij hadden daar zelf niks over gezegd, dus wel lagen helemaal in een deuk. En warempel, er was nog een rozig-achtige ook. Daar was Sterre natuurlijk meteen fan van, maar wij willen toch nog even nadenken. Eenmaal thuis verbaasde Sterre ons weer eens met haar taalgebruik. We hadden het over de zonnebloemzaadjes die ze elke dag water geeft. Zegt ze ineens: moet je elke dag water geven en na VERLOOP VAN TIJD (huh?) komt er een zonnebloem. Waar ze dat nou weer vandaan heeft???
No Comments