Netelkoorts
Dat was weer even flink schrikken vanavond. We aten aardappels, snijboontjes en zalm. Vorige week had Sterre ook al een stukje zalm gehad. Daar had ze niet echt op gereageerd. Misschien dat ze wat rode plekjes had, maar niet overduidelijk. Dus dachten we dat het wel kon. We gaven haar 1 hapje zalm. En het werd een drama. Binnen 5 minuten zat ze helemaal onder de rode vlekken met witte bultjes. Ze gilde en krabde. En er kwam steeds meer. Ik raakte er een beetje van in paniek en besloot de huisartsenpost te bellen. Het zag er uit alsof ze zo in de brandnetels was gevallen. Haar hele gezichtje zat vol met van die witte bultjes en het was overduidelijk dat het pijn deed en jeukte. De assistente van de dokter noemde het, na mijn uitleg, netelkoorts. Eerst wilde ze dat we langskwamen, maar nadat ik verteld had dat Sterre geen benauwde indruk maakte, mochten we het nog even afwachten. We moesten het koelen met een washandje met koud water en binnen een half uur moest het minder worden. Zoniet, dan was het beter dat we toch even langs zouden komen. Gelukkig verdwenen de bultjes na een half uurtje, wat overbleef waren grote rode plekken. Sterre werd rustiger en we durfden haar op bed te leggen. Nog 2 keer zijn we gaan kijken, maar het leek niet erger te worden. Ik heb de huisartsenpost nog even teruggebeld en we hoefden niet langs te komen. Wel zijn we gewaarschuwd dat Sterre echt heel allergisch is en we haar de komende 3 jaar geen vis mogen geven. Ook kan ze in de toekomst op andere voedingsstoffen zo heftig reageren. De reacties kunnen steeds heftiger worden en het is dus belangrijk iedereen daar goed over te informeren. Echt gevaarlijk is het alleen als haar luchtpijp opzwelt en ze in shock raakt. Bij wat en of dat gaat gebeuren, is niet te voorspellen, maar eng is het wel. Maik en ik zijn tot de conclusie gekomen dat mijn allergische genen en zijn gevoelige-huid geven geen goeie combi zijn gebleken…. Het arme kind.
No Comments