Nieuwe strategie
Na 2 avonden met een krijsende baby te hebben rondgelopen, besloot ik de pedagogische trucendoos maar eens open te trekken. Ik heb tenslotte niet voor niks orthopedagogiek gestudeerd ;) In plaats van bij haar bedje liedjes zingen, nog eens laten drinken, met haar rondlopen of laten huilen, haalde ik Sterre uit bed, zette haar op het kleed met 2 speelgoedjes en sprak met Maik af geen aandacht aan haar te schenken. Ze wilde toch niet slapen? Nou dan niet slapen, dan ga je maar lekker zitten spelen. Ook Maroesja en Roland, die om 8 uur kwamen voor een spelletjesavond, stelden we op de hoogte. Geen oooohhh wat ben je toch een schattig babytje vandaag, gewoon de andere kant op kijken. Deze baby is lucht vanavond, zo meldde ik ze bij binnenkomst. Hoewel Roland er wat moeite mee had, hield hij het toch goed vol. Maroesja kent als leerkracht het klappen van de zweep natuurlijk wel. Het bleek te werken. De eerste 10 minuten vond Sterre het nog leuk. Ze speelde wat en keek regelmatig achterom om contact te zoeken, maar we keken haar niet aan. Daarna begon ze het wat minder grappig te vinden. Ze ging piepen, jengelen, zeuren, maar nog steeds kreeg ze van ons geen aandacht. Na 10 minuten ging het gejengel over in gehuil. Resoluut pakte ik haar op, liet haar in het donker nog 1 keer wat drinken en legde haar op bed. Ze gaf geen kik meer. Zo. Ik ben het nog niet verleerd. Niemand overstuur, niemand boos. Wij konden spelletjes gaan doen, Sterre sliep. Iedereen tevreden. En zo hoort dat.
No Comments