Nijntje
In de ochtend kwam Tessa spelen. Dat ging in het begin heel goed, maar Sterre vond het steeds lastiger om haar speelgoed te delen dat het uiteindelijk toch op huilen uitdraaide. Ik had gezegd dat alles waarvan ze niet wilde dat Tessa er mee zou spelen op de trap moest leggen. Maar terwijl Tessa er was bedacht ze steeds meer waar ze niet mee mocht spelen. In feite zo’n beetje alles wat Tessa in haar handen had, werd er uit getrokken en op de trap gelegd. Tegen Tessa zei ze vervolgens: je moet maar niet op de trap gaan, want dat is een beetje eng, dan ga je vallen. Nou ja, na 3 of 4 keer heb ik natuurlijk ingegrepen en gezegd dat het klaar was en dat Tessa met de rest van de spullen gewoon mocht spelen. Dat veroorzaakte dikke tranen, die gelukkig redelijk snel droog waren toen we een spelletje gingen doen. Helaas ging dat ook niet echt super. Tessa is toch een half jaar jonger en begreep daardoor de spelletjes niet zo goed als Sterre. En Sterre had daar weinig begrip voor, dus al snel gaven de meiden het op. Ze speelden nog wel even leuk samen met het poppenhuis, maar toen ze vervolgens allebei tegelijk op de Skippykoe wilden ging het weer mis. Ik zei dat er dan maar niemand op de Skippykoe kon (nadat bleek dat om de beurt ook niet echt werkte). Waarop Sterre tegen Tessa zei: niemand mag! En er dan vervolgens zelf wel op gaan zitten…. Nou ja, dat werd natuurlijk ook huilen, gelukkig stond Andrea toen net voor de deur om Tessa op te halen. Konden de meiden allebei nog even naar bed. Om 3 uur maakte ik Sterre wakker om naar Nijntje te gaan. Helaas is wakker maken bij Sterre geen succes, ze was dan ook loeichagerijnig. Ik zou met Hans en Andrea meerijden, maar Sterre lag alleen maar over de grond te dweilen en ik kreeg niet eens haar schoenen aan, dus ik besloot te bellen dat ik nog meer tijd nodig had en zij maar vast moesten gaan. Na een kwartiertje was ze enigzins voor rede vatbaar en gingen we met de auto richting het Cirustheater. Waar ik ontdekte dat het achterlijk druk was en ik dus niet zomaar een parkeerplek had. Daardoor misten we helaas 10 minuten van de voorstelling. Gelukkig zaten we redelijk aan de buitenkant van een rij, zodat we niet 20 mensen moesten storen. De voorstelling was leuk. Sterre keek met open mond. In het begin wilde ze niet meeklappen, maar later wel. Na de voorstelling gingen we naar huis, papa ophalen. Sterre kon heel precies de voorstelling navertellen, dat vond ik wel knap. Met Hans, Andrea en Tessa gingen we in de stad een pizaatje eten. Ook dat vond Sterre erg leuk en gezellig, al at ze weinig. Eigenlijk zouden we daarna nog naar Laura’s verjaardag gaan, maar Laura smste dat ze niet fit was en ze liever naar bed wilde. Wij vonden dat niet zo erg, want waren een beetje bang gemaakt door de verhalen over de ijzel. Uiteindelijk viel dit volgens mij hartstikke mee, maar ja, dat weet je niet van te voren. Maar goed, vroeg naar bed was ook best een keertje lekker. En uitslapen, want Sterre sliep tot bijna half 9 vanmorgen!
No Comments