Nu is het even mijn tijd
Sterre heeft al een paar dagen niet ’s middags geslapen, en dat hakt er in. Gisteravond viel ze toen ik ging koken als een blok in slaap. Toen we haar een half uur later wakker maakten, lukte dat bijna niet. Daarna was ze loeichagerijnig. En wilde niks eten. Vanmorgen was ze laat wakker, half 9 pas, en om 10 uur viel ze weer bijna in slaap. Het was eigenlijk een beetje raar. Ik zat op de bank Yuren te voeden, en Sterre zat naast mij. Na een paar minuten ging ze liggen, boterham nog in haar hand. Ze zei: ik ben zo moe… Twee tellen later vielen haar ogen dicht en werd ze helemaal slap. Ik vond het gek, net uit bed en alweer hartstikke moe! Ik streek met mijn hand door haar haar en plots deed ze haar ogen weer open en werd ze actief. Alsof er niets was gebeurd. Heel vreemd. De rest van de dag speelde ze lief. Yuren sliep vrij veel en was rustig, dus er was voldoende tijd om dingen samen te doen. Zo hebben we een vlinder geknutseld, met de ballon gespeeld, een verstopspel gedaan en boekjes gelezen. Ik zeg vaak tegen Sterre: als Yuren klaar is met drinken is het tijd voor jou. Dat neemt ze nu over. Vanmiddag zei Sterre, terwijl ik bezig was Yuren te troosten: mama, nu is het even mijn tijd! Haha. Ze vond dat ik Yuren maar moest neerleggen om met haar te gaan ballonnen. Sterre sliep vanmiddag ruim 3 uur, van 2 tot half 6 en ging toen zelf even buiten spelen. Toen alle kindjes naar binnen waren, kwam zij ook terug. Even huilde ze, omdat ze haar jas niet zelf uit kreeg, maar daarna was ze vrolijk als altijd. Ze was echt heel lief vandaag.
No Comments