Om een hoekje kijken
Vannacht was Sterre om de 2 uur wakker. Wij waren weer gebroken. Ze heeft het waarschijnlijk gewoon koud, en wordt daardoor wakker. Alleen weten we niet hoe we dat moeten oplossen. Ze heeft al een rompertje met lange mouwen aan, een pyama eroverheen, dan nog de slaapzak (zonder mouwen, dat wel) en ook nog een dekentje. Het probleem is echter dat ze telkens in haar slaap omhoog kruipt. Haar schoudertjes en armpjes komen dan helemaal vrij te liggen en dan krijgt ze het koud. En onze slaapkamer heeft nou eenmaal geen dubbel glas enzo en is slecht geisoleerd. Het enige dat helpt is als ze in ons bed mag liggen, maar daar wil ik geen gewoonte van maken. Daarbij vind ik het ook een beetje eng, je weet nooit of ze misschien onder het dekbed terecht komt. Maar goed, veel tijd om uit te slapen hadden we niet, want er lag nog een was op me te wachten en nog meer huishoudelijke taken. Om 12 uur moest ik alweer met Sterre bij Bagels&Beans zijn want daar ging ik met Joyce en Niky lunchen. Echt grappig, Sterre klom vandaag in de kinderwagen alsof het een toestel in de gymzaal was. Terwijl ik liever heb dat ze zich nou eens op dat kruipen gaat storten, hihi. Ook heeft ze ontdekt dat je om hoekjes kunt kijken. Dat doet ze tegenwoordig aan de lopende band. Om de deur heen, om de kast heen, om de laptop heen, ze probeert steeds te ontdekken wat ergens achter zit. Zo lollig om te zien. Bij hoge uitzondering zijn we vanavond samen in het grote bad gegaan. Normaal doen we dat alleen in het weekend, vanwege Sterre’s gevoelige huidje, maar nu hoop ik dat het warme badje bijdraagt aan een goeie nachtrust (voor Sterre en haar papa en mama) Maik en ik voelen ons momenteel namelijk echt gesloopt!
No Comments