Oma’s aan de top
Binnenkort wordt mijn oma 80 en we hebben afgesproken dat alle achterkleinkinderen op het nummer Oma’s aan de top van K3 gaan zingen en dansen. En dat moet natuurlijk geoefend worden. Dit doen we dagelijks (jaja ik vat mijn taak serieus op). Soms zet ik de muziek op, soms zing ik zelf. Op het filmpje dat we vandaag gemaakt hebben zing ik toevallig zelf (niet om aan te horen, ik weet het, sorry!) en Sterre danst en zingt mee. Dat doet ze best knap. Ze swingt als een slangenmens, haha. Helaas kent ze nog maar 2 woordjes uit het liedje: oma’s en top en die zingt ze constant achter elkaar. Om te laten horen hoe het liedje echt gaat, heb ik het nummer onder het filmpje gezet. Natuurlijk loopt dat nu niet echt synchroon met hoe ik het zing, maar dat mag de pret niet drukken. Het geeft volgens mij wel een goed beeld van hoe Sterre het liedje KAN. Niet hoe ze het gaat DOEN, straks als het moment aangebroken is dat ze het voor de hele familie mag gaan opvoeren. Ik vermoed dat ze het op een brullen zet en linea recta naar mij of Maik gekropen komt. Vanmiddag kregen we visite van oom Sjoerd, tante Petra, Damian en Danique. Sterre lag nog te slapen. Ineens hoorden we haar roepen en ik zei Damian dat hij wel naar haar toe mocht. Dat deed hij, maar het bleek niet zo’n heel goed idee. Sterre schrok zo van dat vreemde jongentje op haar slaapkamer dat ze het op een krijsen zette. Dus ben ik maar snel ook naar boven gegaan. Toen ze mama zag was het weer goed. En toen ze van Damian ook nog eens een mooie puzzel kreeg helemaal. Ze moest wel eventjes goed wakker worden, maar daarna heeft ze nog wel met tante Petra en Damian samen gespeeld. En samen met Damian chipjes gegeten en appelsap gedronken. Tot slot gingen de 3 kindjes ook nog met elkaar op de foto en toen was het alweer tijd voor Damian om naar huis te gaan. Damian kreeg zelfs een kusje van Sterre, Tante Petra ook, maar oom Sjoerd helaas niet. Die moest het doen met “doei” en zwaaien. Toen ze vertrokken waren voelde ik dat het tijd was voor een schone luier, want Sterre’s maillot begon een beetje vochtig aan te voelen. Voor de luier aan ging wilde ze nog wel een plasje doen op de grote wc, en dat lukte! Daarna wees ze naar het geboortekaartje, wat boven de commode staat. Buik, buik! zei ze. Dus ik vroeg, wat zit er dan in die buik? Baby, antwoordde Sterre. Dus vroeg ik wie die baby dan was. Sterre, zei ze toen. Ik was perplex. Vanavond vertelde ik dit verhaal aan Maik die doodleuk zei: o ja, dat heb ik haar gisteravond verteld toen we het kaartje bekeken. Aha, dan snap ik waar het vandaan komt. Maar toch knap dat ze het onthouden heeft.
No Comments