Omkopen met lieve woordjes
De nacht was waardeloos, vanaf 4 uur begon Sterre te spoken. Ieder half uur was het raak en ik had er zo geen zin in! Maik ook niet trouwens, maar toch was hij de klos. Ik had namelijk geen zin om te voeden en vond het ook niet nodig, ieder half uur. Maik koos er voor om het op te lossen door Sterre tussen ons in te laten liggen. Dat wilde ze wel. Omdat ik bang was dat ze net zo lang aan mijn pyama zou gaan sjorren tot mijn borst bloot lag en ze alsnog haar gang kon gaan, draaide ik me lekker met mijn rug naar haar toe en sliep verder. Van Maik hoorde ik dat ze dus hem had geplaagd door vingers in zijn ogen te prikken, maar uiteindelijk was ze toch terug in slaap gevallen. Ik was toch moe vanmorgen, maar we moesten vroeg uit de veren. Ik ging namelijk werken, Maik naar het zwembad met Sterre. Toen ze terugkwamen had Sterre iets te vertellen: ze mag namelijk diplomazwemmen! Het teddybeer brons diploma hoopt ze dan te halen. Dat is leuk. Ze was er de hele lunch vol van. Het zwembad had trouwens eetlust-opwekkend gewerkt, er ging veel naar binnen! ’s Middags ging ik weer op pad, ik had een vergadering en een afspraak. Toen ik tegen 5 uur thuis kwam was Maik al aan het koken. Ik vroeg aan hem of het goed was als ik beneden meteen mijn verslag ging uitwerken. Maik zei net dat het oke was, toen Sterre haar hoofdje op mijn schouder legde, met haar handje over mijn wang aaide en met haar liefste stemmetje zei: mama, dat wil ik niet… Ik smolt. En dus ging ik geen verslag maken, maar gezellig spelletjes doen met mijn dochter. Er zijn belangrijkere dingen dan werk tenslotte. Ook ’s avonds at Sterre goed, het loslaten van het eten begint zijn vruchten af te werpen. Helaas eet ze precies niet de dingen waar de kinderarts en de dietiste blij van zouden worden, maar ik maak me er niet druk om. Het voelt zo een heel stuk rustiger dan de afgelopen weken. Ons meisje eet maar gewoon wat ze lekker vindt! Daar worden wij alledrie tenminste blij van.
No Comments