Over een mol…
Maik en Sterre zijn allebei zo snotverkouden, dat het zwemmen vandaag geen goed idee leek. Ze zijn dus thuis gebleven. Jimmy kwam intussen schoonmaken. Sterre vindt Jimmy heel erg leuk. Ze stond de hele tijd onderaan de trap te roepen: Jimmy! Jimmy! Jimmy! Stofzuigen! Hihi. Jimmy vond het ook prachtig en riep telkens terug: wat is er? Hele verhalen had Sterre tegen hem, niet allemaal even verstaanbaar hoor. Helaas kon ik niet blijvne om alles te volgen, want ik moest natuurlijk werken vandaag. Van Maik begreep ik dat Sterre goed gegeten en goed geslapen had. Ook was ze heel gezellig geweest. ’s Avonds at ze hutspot, dat ging er goed in! Het verbaasde me, meestal is ze niet zo van de prutjes. Na het eten mocht Sterre, omdat ze niet naar het zwembad was geweest, in bad. Alle eendjes en kikkers tevoorschijn gehaald en spelen maar. Het mooist waren nog wel de bolletjes van het wasmiddel. Die kun je vullen met water en leeggooien. Na 20 minuten vond ik het welletjes en moest ze er uit. Maar ze wilde niet. Dus ik liet het bad leeglopen. Dat bleek een heel slim plan, want Sterre kreeg het koud en besloot om geen stennis te gaan maken. Ik heb haar zo snel mogelijk geprobeerd aan te kleden, toch kreeg ze een hele blauwe mond van de kou, zo zielig. Met voorlezen is tegenwoordig “De mol die wilde weten wie er op z’n kop gepoept heeft” helemaal favoriet. Als ik vraag welk boekje ze wil zegt ze: boekje poep! Ooit heb ik er op de PABO een verwerkingsspel bij gemaakt. Alle dieren uit het boekje en alle soorten poep nagetekend en dan kun je de poep bij het goede dier leggen. Ik probeerde het met Sterre, maar dat lukte nog niet echt. Duidelijk te moeilijk. Al had ze er wel plezier in. We blijven het gewoon oefenen. De afgelopen nacht was trouwens, net als vorige week woensdagnacht, verschrikkelijk. Sterre werd steeds wakker en wilde niet meer slapen. Bleef huilen en wilde afdwingen dat we bij haar bleven zitten. Ik was dat niet van plan, maar ja, met dat geschreeuw kun je ook niet echt slapen dus koos ik een andere strategie. Ik heb de deur opengelaten en ben op de gang gaan zitten. Eerst vertelde ik een verhaaltje over Tip de muis die niet kan slapen (met dank aan oom Sjoerd en tante Petra ;-)) om haar rustig te krijgen en daarna stopte ik met praten. Af en toe kuchte ik eens, zodat ze wist dat ik nog in de buurt was. Heel langzaam schoof ik op mijn billen steeds een stukje verder naar onze slaapkamerdeur, tot ik tenslotte binnen was en in mijn eigen warme bedje kon liggen. Het werkte. Nu maar hopen dat het vannacht beter gaat…
No Comments